Μετά από μια μακράς διάρκειας απουσία λόγω διακοπών επιστρέφουμε ξανά στις επάλξεις. Αυτή την φορά με την βιογραφία ενός σημαντικού Soul τραγουδιστή που μας κράτησε ζεστή συντροφιά στα 2.500 χιλιόμετρα του οδοιπορικού των διακοπών μας. Καλή χρονιά με υγεία!LUTHER INGRAM
30 Νομεβρίου 1937 - 22 Μαρτίου 2007
Γεννήθηκε στο Jackson του Τennessee και ήταν ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Ξεκίνησε το τραγούδι από πολύ μικρή ηλικία και ήταν η μητέρα του αυτή που τον ενθάρρυνε με την συμμετοχή του στο οικογενειακό gospel γκρούπ, The Mindwest Crusaders.
Λίγα χρόνια αργότερα μαζί με τα αδέρφια του και κάποιους από τους συμμαθητές του στο γυμνάσιο σχημάτισε ένα φωνητικό γκρουπ γνωστούς σαν The Gardenias. Σε κάποια από τις περιοδείες τους γνωρίστηκαν με τον Ike Turner ο οποίος έκανε την παραγωγή στο πρώτο τους τραγούδι, Flaming Love.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60΄αποφασίζει να ακολουθήσει σόλο καριέρα και μετακομίζει στην Νέα Υόρκη. Έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει και παράλληλα έψαχνε δισκογραφική εταιρία για να δώσει τα τραγούδια του. Γνώρισε κάποιους τραγουδιστές που έκαναν τα δεύτερα φωνητικά στην εκπομπή του Ed Sullivan και τον έστειλαν στην Decca Records που εκείνο το διάστημα έψαχνε νέα ταλέντα. Μπροστά στον Milt Gabler τραγούδησε ακαπέλα το τραγούδι του You Never Miss Your Water και το συμβόλαιο ήταν γεγονός.
Δυστυχώς το τραγούδι δεν γνώρισε επιτυχία και έτσι άρχισε να εργάζεται ως session μουσικός και να γράφει τραγούδια για άλλους, όπως ο Johnny Nash. Εκείνο το διάστημα συγκάτοικος του στο διαμέρισμα στο Μανχάταν ήταν ο Jimi Hedrix που έψαχνε για δουλειά. Σαν συνθέτης συνεργάστηκε με το θρυλικό δίδυμο των Jerry Leiber και Mike Stoller, τον βοήθησαν μάλιστα να υπογράψει συμβόλαιο με την εταιρία Smash, θυγατρική της Mercury.
Tα χρόνια κύλησαν ανεπιτυχώς. Όλα άλλαξαν όταν το 1968 υπέγραψε στην ΚοΚο Records. Λίγο καιρό αργότερα η μικρή αυτή ανεξάρτητη εταιρία έκανε συμφωνία διανομής των δίσκων της από την μεσουρανούσα εκείνη την εποχή Stax.Ήρθε λοιπόν και η πρώτη επιτυχία στα charts το 1969 με το τραγούδι, Pity for the lonely. Δεύτερή του άνοδος ήταν ένα κομμάτι το οποίο έκαναν επιτυχία τρία χρόνια αργότερα και οι Emotions, το My honey and me.
Τρίτο σίνγκλ του Luther την άνοιξη του 1970 το Ain´t that loving you, τραγούδι που ήταν και το πρώτο του Τοπ Τεν στον μαύρο κατάλογο επιτυχιών. Αρχικά το κομμάτι είχε ερμηνεύσει ο Johnny Taylor τo 1967. Την ίδια περίοδο οι συνθετικές του ικανότητες βοήθησαν τους Staples Singers να μπουν για πρώτη φορά στα πέντε πρώτα με το τραγούδι που τους έγραψε, το Respect Yourself, ένα κομμάτι που προέτρεπε τους νεαρούς Αφροαμερικανούς να έχουν μεγαλύτερο σεβασμό στον εαυτό τους.
Η εποχή της μεγάλης δόξας είχε φτάσει. Τέσσερα ακόμη τραγούδια του από το ντεμπούτο του άλμπουμ I´ve been here all the time, χτύπησαν το R&B chart μεταξύ του Μαίου του 1971 και του Φεβρουαρίου του 1972.
Το 1972 έκανε την μεγαλύτερη επιτυχία του αφού το (If loving you is wrong) I don´t want to be right, σκαρφάλωσε μέχρι το νούμερο 3 στο Hot 100 του Billboard και πούλησε εκατομμύρια δίσκους. Το τραγούδι που ήταν μια κλασική παλαιότερη επιτυχία των Homer Banks, Raymond Jackson και του Carl Hampton, ηχογραφήθηκε στα περίφημα Muscle Shoals στούντιο στην Αλαμπάμα με παραγωγό τον Johnny Baylor και η φωνή του Luther έδωσε μια διαφορετική διάσταση δημιουργώντας μια μεγάλη επιτυχία.
Όλα αυτά τον έκαναν σούπερ σταρ και είχαν σαν αποτέλεσμα να περιοδεύσει μαζί με τον Isaac Hayes, σπάζοντας οι δυο τους κάθε ρεκόρ εισιτηρίων στο Apollo της Νέας Υόρκης. Συνέχισε τις περιοδείες του σε όλη την χώρα με σπουδαία ονόματα της μαύρης μουσικής όπως οι Temptations, Four tops, Aretha Franklin, B.B.King, Al Green και άλλοι.
Το δεύτερο άλμπουμ για την ΚοΚο Records απέφερε αρκετά ακόμη hits, μεταξύ των οποίων, το I´ll be your shelter, Always και Love ain´t gonna run me away. To 1978 δημιουργεί ένα ακόμη Τοp 20 με το Do you love somebody που έγινε και ο τίτλος του τελευταίου του δίσκου για την ΚοΚο.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, περισσότερο των 8 χρόνων έμεινε εκτός δισκογραφίας και επέστρεψε το 1986 με καινούργιο συμβόλαιο με την Profile και νέα επιτυχία στο R&B chart με το Baby don´t go too far.
To 2001 άρχισε να υποφέρει από νεφρική ανεπάρκεια. Δυστυχώς η κακή οικονομική διαχείριση όλα τα προηγούμενα χρόνια τον έφερε σε ακόμη δυσκολότερη κατάσταση κι έτσι δεκάδες Soul καλλιτέχνες διοργάνωσαν φιλανθρωπικές συναυλίες για να μαζέψουν χρήματα.
Στις 22 Μαρτίου του 2007 ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης άφησε την τελευταία του πνοή στο Καθολικό νοσοκομείο του Σεν Λιούις.
Γεννήθηκε στο Jackson του Τennessee και ήταν ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Ξεκίνησε το τραγούδι από πολύ μικρή ηλικία και ήταν η μητέρα του αυτή που τον ενθάρρυνε με την συμμετοχή του στο οικογενειακό gospel γκρούπ, The Mindwest Crusaders.
Λίγα χρόνια αργότερα μαζί με τα αδέρφια του και κάποιους από τους συμμαθητές του στο γυμνάσιο σχημάτισε ένα φωνητικό γκρουπ γνωστούς σαν The Gardenias. Σε κάποια από τις περιοδείες τους γνωρίστηκαν με τον Ike Turner ο οποίος έκανε την παραγωγή στο πρώτο τους τραγούδι, Flaming Love.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60΄αποφασίζει να ακολουθήσει σόλο καριέρα και μετακομίζει στην Νέα Υόρκη. Έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει και παράλληλα έψαχνε δισκογραφική εταιρία για να δώσει τα τραγούδια του. Γνώρισε κάποιους τραγουδιστές που έκαναν τα δεύτερα φωνητικά στην εκπομπή του Ed Sullivan και τον έστειλαν στην Decca Records που εκείνο το διάστημα έψαχνε νέα ταλέντα. Μπροστά στον Milt Gabler τραγούδησε ακαπέλα το τραγούδι του You Never Miss Your Water και το συμβόλαιο ήταν γεγονός.
Δυστυχώς το τραγούδι δεν γνώρισε επιτυχία και έτσι άρχισε να εργάζεται ως session μουσικός και να γράφει τραγούδια για άλλους, όπως ο Johnny Nash. Εκείνο το διάστημα συγκάτοικος του στο διαμέρισμα στο Μανχάταν ήταν ο Jimi Hedrix που έψαχνε για δουλειά. Σαν συνθέτης συνεργάστηκε με το θρυλικό δίδυμο των Jerry Leiber και Mike Stoller, τον βοήθησαν μάλιστα να υπογράψει συμβόλαιο με την εταιρία Smash, θυγατρική της Mercury.
Tα χρόνια κύλησαν ανεπιτυχώς. Όλα άλλαξαν όταν το 1968 υπέγραψε στην ΚοΚο Records. Λίγο καιρό αργότερα η μικρή αυτή ανεξάρτητη εταιρία έκανε συμφωνία διανομής των δίσκων της από την μεσουρανούσα εκείνη την εποχή Stax.Ήρθε λοιπόν και η πρώτη επιτυχία στα charts το 1969 με το τραγούδι, Pity for the lonely. Δεύτερή του άνοδος ήταν ένα κομμάτι το οποίο έκαναν επιτυχία τρία χρόνια αργότερα και οι Emotions, το My honey and me.
Τρίτο σίνγκλ του Luther την άνοιξη του 1970 το Ain´t that loving you, τραγούδι που ήταν και το πρώτο του Τοπ Τεν στον μαύρο κατάλογο επιτυχιών. Αρχικά το κομμάτι είχε ερμηνεύσει ο Johnny Taylor τo 1967. Την ίδια περίοδο οι συνθετικές του ικανότητες βοήθησαν τους Staples Singers να μπουν για πρώτη φορά στα πέντε πρώτα με το τραγούδι που τους έγραψε, το Respect Yourself, ένα κομμάτι που προέτρεπε τους νεαρούς Αφροαμερικανούς να έχουν μεγαλύτερο σεβασμό στον εαυτό τους.
Η εποχή της μεγάλης δόξας είχε φτάσει. Τέσσερα ακόμη τραγούδια του από το ντεμπούτο του άλμπουμ I´ve been here all the time, χτύπησαν το R&B chart μεταξύ του Μαίου του 1971 και του Φεβρουαρίου του 1972.
Το 1972 έκανε την μεγαλύτερη επιτυχία του αφού το (If loving you is wrong) I don´t want to be right, σκαρφάλωσε μέχρι το νούμερο 3 στο Hot 100 του Billboard και πούλησε εκατομμύρια δίσκους. Το τραγούδι που ήταν μια κλασική παλαιότερη επιτυχία των Homer Banks, Raymond Jackson και του Carl Hampton, ηχογραφήθηκε στα περίφημα Muscle Shoals στούντιο στην Αλαμπάμα με παραγωγό τον Johnny Baylor και η φωνή του Luther έδωσε μια διαφορετική διάσταση δημιουργώντας μια μεγάλη επιτυχία.
Όλα αυτά τον έκαναν σούπερ σταρ και είχαν σαν αποτέλεσμα να περιοδεύσει μαζί με τον Isaac Hayes, σπάζοντας οι δυο τους κάθε ρεκόρ εισιτηρίων στο Apollo της Νέας Υόρκης. Συνέχισε τις περιοδείες του σε όλη την χώρα με σπουδαία ονόματα της μαύρης μουσικής όπως οι Temptations, Four tops, Aretha Franklin, B.B.King, Al Green και άλλοι.
Το δεύτερο άλμπουμ για την ΚοΚο Records απέφερε αρκετά ακόμη hits, μεταξύ των οποίων, το I´ll be your shelter, Always και Love ain´t gonna run me away. To 1978 δημιουργεί ένα ακόμη Τοp 20 με το Do you love somebody που έγινε και ο τίτλος του τελευταίου του δίσκου για την ΚοΚο.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, περισσότερο των 8 χρόνων έμεινε εκτός δισκογραφίας και επέστρεψε το 1986 με καινούργιο συμβόλαιο με την Profile και νέα επιτυχία στο R&B chart με το Baby don´t go too far.
To 2001 άρχισε να υποφέρει από νεφρική ανεπάρκεια. Δυστυχώς η κακή οικονομική διαχείριση όλα τα προηγούμενα χρόνια τον έφερε σε ακόμη δυσκολότερη κατάσταση κι έτσι δεκάδες Soul καλλιτέχνες διοργάνωσαν φιλανθρωπικές συναυλίες για να μαζέψουν χρήματα.
Στις 22 Μαρτίου του 2007 ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης άφησε την τελευταία του πνοή στο Καθολικό νοσοκομείο του Σεν Λιούις.
