Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Οι παραισθήσεις που προκαλεί η μονιμότητα στην εξουσία

Του Γιώργου Κολοβάτσιου

Αυτό που κατάφερε ο Γιώργος Παπανδρέου την περασμένη εβδομάδα, δηλαδή να οδηγήσει – αναγκαστικά – την ΝΔ και τον πρόεδρο της Αντώνη Σαμαρά σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, διαμορφώνει μια νέα κατάσταση που όμοιά της δεν έχουν ξαναδεί τα δυο κόμματα εξουσίας. Βρίσκονται σε απόλυτη σύγχυση. Ιδεολογική κυρίως, που μεταφέρεται όμως, από τα στελέχη των κομμάτων, μέχρι τις άλλοτε συμπαγείς στρατιές των οπαδών τους.

Από την ημέρα που ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και οι πολίτες άρχισαν να βάλλουν με ιδιαίτερη ένταση κατά μιας απόλυτα δημοκρατικής διαδικασίας, όπως είναι το δημοψήφισμα. Βέβαια οι συγκυρίες και οι απειλές των Ευρωπαίων εταίρων μας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, όμως από εκείνη την ημέρα άρχισε να διαμορφώνεται η ανάγκη μια μεταβατικής κατάστασης που θα έσωζε την παρτίδα για τα δυο μεγάλα κόμματα, όχι όμως για την χώρα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από την μια πλευρά, για να επιτύχει την πολυπόθητη συγκυβέρνηση, έκανε βασικό συνομιλητή της ένα κόμμα που μέχρι πρότινος κατηγορούσε για ιδεολογικές ακρότητες και βίαιο λαϊκισμό. Ήταν όμως το τέλειο άλλοθι ώστε να το καταφέρουν. Από την άλλη το ΛΑΟΣ γοητευμένο από την εξουσία, συμμετείχε με τέσσερις υπουργούς για να μας πείσουν ότι συμμετέχουν στην Εθνική προσπάθεια για την σωτηρία της χώρας. Είναι οι ίδιοι που προσφάτως χαρακτήριζαν με ακραίες εκφράσεις τους υπουργούς της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τους οποίους τώρα κάθονται στα ίδια γραφεία.

Από την άλλη πλευρά, η ΝΔ που μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, έβλεπε στις δημοσκοπήσεις να πλησιάζει η πολυπόθητη αυτοδυναμία, μέσα σε λίγες ώρες εγκλωβίστηκε από την δραματική και γρήγορη πορεία των γεγονότων. Η αντιμνημονιακή πολιτική του προέδρου Σαμαρά που έφερνε αποτέλεσμα, έσβησε μέσα στα θολωμένα νερά μιας συγκυβέρνησης με δυο αντιπροέδρους και αρκετούς στενούς συνεργάτες του. Η παλινωδίες για μια σαφή στάση δίχασαν ακόμη και τους ψηφοφόρους του κόμματος, οι οποίοι έσπασαν κυριολεκτικά το τηλεφωνικό κέντρο της Συγγρού, πιέζοντας αφόρητα τον Σαμαρά. Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν.

Οι δηλώσεις του τύπου «δεν συγκυβερνούμε, θα κάνουμε αντιπολίτευση» του Α. Σαμαρά, έχουν δημιουργήσει δυο τάσεις στο εσωτερικό του κόμματος, όμως το κυριότερο είναι ότι δημιούργησε την απόλυτη σύγχυση τους ψηφοφόρους, οι οποίοι πλέον δεν ξέρουν τι είναι σωστό, τι λάθος και ποια είναι τέλος πάντων η καθαρή και σαφής θέση του κόμματος.

Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη περάσει το στάδιο της ΝΔ που σας περιγράψαμε και βρίσκεται σχεδόν στο χείλος του γκρεμού και της διάλυσης. Η ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος έχει απολεσθεί προ πολλού. Με ένα πρόεδρο που έχει χάσει κάθε έννοια αξιοπιστίας σε Ελλάδα και Ευρώπη, που είναι πρώην πρωθυπουργός και συγκαλεί υπουργικό συμβούλιο και με τα ποσοστά του κόμματος στο ναδίρ, τα πράγματα είναι απλά και πολύ δύσκολα για το μέλλον του κόμματος και της δυναστείας Παπανδρέου. Το συνέδριο απλώς θα επισπεύσει την αρχή του τέλους.

Είτε το θέλουμε, είτε όχι μια καινούργια μέρα ξημερώνει για τα κόμματα. Η κρίση φανέρωσε με τον χειρότερο τρόπο την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού. Και τώρα σαν καρκίνωμα, ετοιμάζεται με σφοδρότητα να κατασπαράξει και τα ίδια τα κόμματα. Εκτός και αν ξεφύγουν από την σύγχυση που προκαλεί η παραίσθηση της μονιμότητας στην εξουσία.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Οδηγώντας στον... πληρωμένο θάνατο! Κόρινθος - Ιωάννινα

Ταξιδεύω πολύ συχνά από την πρωτεύουσα για την Ήπειρο -για την γενέτειρά μου- φυσικά από τον μοναδικό δρόμο που υπάρχει, μέσω Κορίνθου - Πάτρας - Ιωαννίνων. Η κατάσταση του δρόμου και όχι εθνικής οδού όπως την ονομάζουν, είναι από άθλια έως σοβαρά επικίνδυνη. Μάλιστα, στο κομμάτι Κόρινθος – Πάτρα συμβαίνουν τα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία από οπουδήποτε αλλού.

Κάθε φορά που διασχίζουμε αυτό τον δρόμο κάνουμε την προσευχή μας για να φτάσουμε ζωντανοί. Όλες και όλες δυο λωρίδες κυκλοφορίας, χωρίς προστατευτική μπάρα στην μέση, χωρίς κανένα ίχνος ασφάλειας για τους οδηγούς. Κι όλα αυτά το 2011. Tην εποχή του διαδικτύου και του διαστήματος εμείς κινούμαστε σε δρόμους που τους έφτιαξαν το '60 και από τότε τίποτε.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το ανίκανο κράτος όχι μόνο δεν κατάφερε να φτιάξει ένα δρόμο της προκοπής, αλλά έδωσε μεγάλα κομμάτια του σε ιδιώτες με την μέθοδο της παραχώρησης για περισσότερα από 30 χρόνια και με όρους αποικιοκρατικών συμβάσεων. Να σημειωθεί ότι οι συμβάσεις αυτές ψηφίστηκαν ομόφωνα στην βουλή από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ακόμη και η Ιόνια Οδός, ένα έργο μεγαλόπνοο που εξαγγέλθηκε με τιμές και δάφνες και μας είπαν ότι θα είχε ολοκληρωθεί το 2011(;), δεν έχει ακόμη ξεκινήσει. Έτσι, από την Πάτρα έως τα Ιωάννινα οι οδηγοί κυκλοφορούν σε ένα απαρχαιωμένο μονοπάτι.

Για να επανέλθουμε όμως στις συμβάσεις, οι εταιρίες μπορεί να μην έχουν φτιάξει ακόμη κανένα δρόμο, να μην έχουν ολοκληρώσει κανένα έργο, έχουν όμως καταφέρει να φτιάξουν περισσότερους σταθμούς διοδίων και βεβαίως να αυξάνουν συνεχώς το κόμιστρο με αποτέλεσμα να πληρώνουμε κάποιους για ένα έργο που θα γίνει ….αργότερα. Αυτά βεβαίως συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα και σε (χωρίς ίχνος προσβολής από μέρους μου) σε χώρες του τρίτου κόσμου. Είναι αδιανόητο να μπαίνεις στο κομμάτι Κόρινθος – Πάτρα και να σου ζητούν διόδια. Είναι ληστεία (αφού σου παίρνουν τα χρήματα με το έτσι θέλω) μετά απόπειρας φόνου (όποιος έχει διασχίσει αυτό τον δρόμο καταλαβαίνει τι εννοώ).

Κι ενώ κάποιοι πολίτες κατάφεραν να γνωστοποιήσουν το θέμα αυτό στην κοινωνία, οι υπουργοί τώρα ξυπνούν και ζητούν επαναδιαπραγματεύσεις με τις εταιρίες για να μειωθούν τα διόδια. Άρα, κάποιοι δεν έκαναν καλά την δουλειά τους και υπέγραφαν εις βάρος του ελληνικού λαού. Πρέπει λοιπόν να αγωνιστούν και για να μειώσουν τα διόδια, αλλά και για να στείλουν φυλακή όσους το αξίζουν. Κύριοι δικαστές το ξέρετε ότι με αυτά και με εκείνα που ανέχεστε, έχουμε 2011 και δεν υπάρχει ένας ολοκληρωμένος οδικός άξονας που να τέμνει την μικρή μας χώρα;

http://www.star.gr/egnomi/79517

Γιώργος Κολοβάτσιος

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Μεγάλη ιστορική προσφορά για την Φιλιππιάδα!

Κυκλοφόρησε το βιβλίο με την ιστορία της Φιλιππιάδος,ένα βιβλίο που όλοι περιμέναμε πως και πως. Ο ακούραστος συγγραφέας-ερευνητής Αλέκος Γεωργίου μετά από πολύχρονη και δύσκολη έρευνα κατάφερε να συγκεντρώσει έναν μεγάλο όγκο ιστορικών και άλλων στοιχείων που αφορούν την πόλη μας και με την βοήθεια του φίλου δημοσιογράφου Φάνη Μπάρκα, η έκδοσή του είναι γεγονός. Ένα βίβλίο που θα κοσμεί την βιβλιοθήκη κάθε Φιλιππιαδιώτη..

Ο τίτλος του βιβλίου είναι “Φιλιππιάς και πέριξ” και αναμένουμε όλοι με αγωνία την παρουσίασή του.

Ο συγγραφέας μεταξύ των άλλων σημειώνει στον πρόλογο:
Η μεγαλοιστορία της περιοχής είναι σε γενικές γραμμές καταγεγραμμένη. Στο παρόν έγινε μία προσπάθεια να απομονωθούν τα γεγονότα της μεγαλοιστορίας και να καταγραφεί η μικροιστορία της περιοχής Φιλιππιάδας. Να ειδωθεί η ιστορία από τα κάτω προς τα πάνω.
Ο κάμπος Φιλιππιάδας-Αρτας και τα ορεινά προς τα βόρεια, καθ όλη τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας, υπήρξε θέατρο πολεμικών αναμετρήσεων, εκστρατειών, μετακινήσεων λαών, καταστροφών κλπ. Σ αυτή τη γη γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Αξίζει τον σεβασμό μας και την πρέπουσα στάση μας στην ιερότητά της....


Το βιβλίο διατίθεται προς το παρόν από τα γραφεία της ΦΩΝΗΣ του ΑΓΡΟΤΗ στη Φιλιππιάδα και σύντομα θα πωλείται και από τα βιβλιοπωλεία.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Παρουσίαση του βιβλίου Ιμαρέτ στην Φιλιππιάδα

Το Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010 στις 7μμ στο Δημαρχείο Φιλιππιάδας θα γίνει παρουσίαση του μυθιστορήματος του Γιάννη Καλπούζου "Ιμαρέτ. Στη σκιά του ρολογιού"

Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν ο Σύλλογος Φιλιππιαδιωτών Αττικής,ο Σύλλογος Γυναικών Φιλιππιάδας και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο συμπατριώτης μας δημοσιογράφος Γιώργος Κολοβάτσιος και ο συγγραφέας

Το μυθιστόρημα "Ιμαρέτ. Στη σκιά του ρολογιού", κέρδισε το Βραβείο Αναγνωστών 2009 του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου

Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με ιστορικό φόντο την οθωμανοκρατούμενη Αρτα την περίοδο 1854-1882 και τη συνύπαρξη τριών φυλών Ελλήνων, Τούρκων και Εβραίων.



ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O Γιάννης Καλπούζος, γεννήθηκε το 1960 στην Άρτα . Πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή "Το νερό των ονείρων" το 2000, χρονιά που εκδόθηκε και το πρώτο του μυθιστόρημα "Μεθυσμένος δρόμος". Από τότε έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Το παραμιλητό των σκοτεινών θεών" (2006), το ποιητικό έργο "Έρωτας νυν και αεί" και το μυθιστόρημα "Παντομίμα Φαντασμάτων".

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Φιλιππιαδιώτικος Νεορεαλισμός στις 25 Αυγούστου ή αλλιώς Ladri di Biciclette!!

Στις 25 Αυγούστου με ολόγιομο φεγγάρι, θα συμβεί κάτι μοναδικό για την πόλη μας και κυρίως για τους κατοίκους της. Στην -ελπίζω- κατάμεστη πλατεία, οι υπεύθυνοι του blog filoiko, θα προβάλλουν σε στυλ πλανόδιου παλιακού σινεμά – όπως κάποτε στον τοίχο του Άγιου Βησσαρίωνα – εκατοντάδες φωτογραφίες από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα έως και σήμερα. Ένα μοναδικό αρχείο που έχει δημιουργηθεί με την επιμονή του Μιλτιάδη αλλά κυρίως με την βοήθεια των ιδιοκτητών αυτών των μικρών θησαυρών που απεικονίζουν, πρόσωπα, πράγματα, τόπους, χαρές και λύπες.

Σε αυτές τις παλιές φωτογραφίες θα διακρίνεις εσένα και μένα, τους γονείς σου, τους συγγενείς, τους φίλους σου, τις κρυψώνες, τους τόπους που έπαιζες, που έτρεχες να κρυφτείς για να κλάψεις, τις γιορτές, τις λύπες και τα πανηγύρια. Σε αυτές τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που ο χρόνος τις έφθειρε, όσο και τους ανθρώπους θα διακρίνεις πολέμους και εθνικές εορτές, τον φίλο που έλειψε, τον γείτονα που πέθανε και είχες χρόνια να τον δεις, την πόλη σου να αλλάζει μέσα στις δεκαετίες. Το ασπρόμαυρο που έγινε έγχρωμο και την κατάφυτη Φιλιππιάδα που θα γίνει γκρίζος Ζηρός. Αλήθεια. Αν αυτό δεν είναι γνήσιος Φιλιππιαδιώτικος νεορεαλισμός τότε τι είναι;

«Η κάμερα έξω από τα στούντιο, οι ερασιτέχνες ηθοποιοί, οι ιστορίες που γεννιούνται μέσα από την αληθινή ζωή: σ' αυτές τις φωτογραφίες το ψέμα της μυθοπλασίας παραχωρεί την θέση του στην αλήθεια της πραγματικής ζωής». Όχι. Δεν είναι ο ορισμός του περιεχομένου των φωτογραφιών που θα προβάλλει το filoiko. Όσο κι αν σας ακουστεί απίστευτο είναι ο ορισμός για τον Ιταλικό κινηματογραφικό νεορεαλισμό. Που ξεκίνησε το 1943 με το «Έμμονο πάθος» (Ossessione) του Luchino Visconti και κορυφώθηκε το 1943 με το «Κλέφτης Ποδηλάτων» (Ladri di Biciclette) του Vittorio De Sica.


Με την άδεια του Filoiko κλέψαμε μερικές φωτό και με τους αγαπημένους μας Pearl Jam φτιάξαμε ένα βιντεάκι.

Πριν πολλά χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του 70΄ένα μικρό αγόρι κόλλησε την αρρώστια του σινεμά από τον πατέρα του. Καθώς δεν υπήρχε κινηματογράφος στην Φιλιππιάδα, το πρόγραμμα είχε κάθε Κυριακή επίσκεψη στο σινεμά REX στην πλατεία Κιλκίς. Έβλεπαν μαζί ταινίες γουέστερν ή τις περιπέτειες του Ταρζάν. Στην αφελή παιδικότητα η επίδραση της σκοτεινής αίθουσας ήταν τρομακτική. Περίμενε κάθε μέρα να γίνει Κυριακή για να ξεκινήσει η ταινία. Άνοιγαν άλλοι κόσμοι, μέσα και γύρω από το μυαλό του που οι φίλοι του δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Όσα και αν τους έλεγε για την αφίσα της ταινίας «Ωραία μου κυρία» (My fair lady) με το πρόσωπο της πανέμορφης Audrey Hepburn που κοσμούσε τις σκάλες αριστερά, λίγο πριν μπεις στην αίθουσα, για τις μαγικές εικόνες που προβάλλονται τόσο ζωντανά μπροστά σου, εκείνοι δεν καταλάβαιναν.

Και ξαφνικά ήρθε εκείνη η Κυριακή που άλλαξε την ζωή του για πάντα. Ο μικρός έμπαινε στο σινεμά με τον πατέρα του για να δουν το φίλμ «ο Ταρζάν στον Αμαζόνιο». Τότε τους σταμάτησε ο Μάχος, ο θρυλικός ιδιοκτήτης της αίθουσας και τους είπε τα εξής: «Δυστυχώς σήμερα δεν έχει παιδικό. Από την Αθήνα έκαναν λάθος και μου έστειλαν αντί για Ταρζάν ένα ιταλικό ασπρόμαυρο. Τσακώθηκα μαζί τους από το τηλέφωνο αλλά δεν βγήκε τίποτε. Θα παίξουμε λοιπόν το ιταλικό. Μου είπαν ότι είναι ωραίο, αλλά τι να σας πω. Αν θέλετε μπαίνετε".

Ο πατέρας που αποφάσιζε δεν το σκέφτηκε. Έκοψαν τα εισιτήρια, μπήκαν στην αίθουσα που πάντα η μυρωδιά της ήταν ευωδία για τον μικρό και μόλις έσβησαν τα φώτα έπεσαν οι τίτλοι. «Κλέφτης Ποδηλάτων» (Ladri di Biciclette) του Vittorio De Sica. Μια συγκλονιστική ιστορία ενός πατέρα και του γιού του, που τους κλέβουν το ποδήλατο, εργαλείο δουλειάς για την οικογένεια, στην διαλυμένη μεταπολεμική εποχή στην Ιταλία. Μόλις τέλειωσε η ταινία, όλα είχαν αλλάξει για τον μικρό, τίποτε δεν θα ήταν πια το ίδιο. Ούτε η ζωή του, ούτε το μέλλον του. Άνοιξαν οι ορίζοντες και το μυαλό του. Από τότε δεν έχει ξανανιώσει τόσο δυνατό συναίσθημα. Ίσως να συμβεί τώρα. Στις 25 Αυγούστου, κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι όταν κλείσουν τα φώτα της πλατείας της μικρή του πόλης. Και θα κοιτάζει γύρω του. Να βρει στα μάτια κάποιων μικρών παιδιών που θα είναι εκεί, τον μικρό που μεγάλωσε. Είναι μαγικό το πανί. Είτε με σινεμά είτε με φωτογραφίες.



Οι παλιές φωτογραφίες είναι, πάνω απ' όλα, μια ηθική θέση από την οποία κοιτάζει κανείς τον κόσμο -στη συνέχεια μετατρέπεται σε αισθητική θέση, το ξεκίνημα είναι όμως ηθικό. Για να παραφράσω την ρήση του Roberto Rossellini για τον κινηματογραφικό νεορεαλισμό.

Γιώργος Κολοβάτσιος

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Μάχη Σουλιωτών - Τούρκων στην Φιλιππιάδα! Από βιβλίο του 1886

Η μικρή μας πόλη έχει διαδραματίσει το δικό της ρόλο στο πέρασμα των αιώνων και της ιστορίας, της Ηπείρου και της Ελλάδος. Μια μικρή αναφορά υπάρχει και σε αυτή την σπάνια έκδοση βιβλίου, που εντοπίσαμε στην βιβλιοθήκη του Harvard το οποίο εκδόθηκε το 1886 και αφορά την δράση των Σουλιωτών. Σύμφωνα με την υπάρχουσα βιβλίογραφία που διαθέτουμε αρκετές οικογένειες Σουλιωτών βρήκαν καταφύγιο στην Φιλιππιάδα ή το παλιό Ελευθεροχώρι και εγκαταστάθηκαν μόνιμα.

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Εντυπώσεις από την Φιλιππιάδα σε κείμενο του 1912!

«Η προς Φιλιππιάδα οδός προβαίνουσα διέρχεται δια του Ελευθεροχωρίου οικουμένου υπό Χριστιανών εις 500 ανερχομένων και μετά 10 λεπτά άγει εις Φιλιππιάδα (Παλαιά και Νέα) υπό Χριστιανών και Τούρκων οικουμένην.

Η Φιλιππιάς εινε κέντρον εμπορικόν δύο επαρχιών της Λάκκας και του Λούρου, αίτινες περιλαμβάνουσι 70 χωριά και κώμας άπασας Ελληνικάς. Όλον το εμπόριον όθεν συγκεντρούνται ενταύθα. 70 διάφορα καταστήματα έχουσιν εγκατασταθεί οριστικώς. Πλήν 2-3 οθωμανικών και Εβραικών τα άλλα είνε Ελληνικά.

Η Φιλιππιάς έχει το ξενοδοχείον του ύπνου «το Σύνταγμα» μετ΄επιπλώσεως τελείας και καθαριότητος. Το κτίριον είνε νεόκτιστον μετά δωματίων ευρυχώρων και εγκαταστάσεως ασετιλίνης. Έχει δε και ικανά καφεία πέριξ της δενδροφυτευμένης πλατείας ως και εστιατόρια σχετικώς καθάρια.

Αι οδοί της Φιλιππιάδος ευρύτατοι. Δεξιά και αριστερά περιβόλια, και σεράγια Τούρκικα τα οποία προσδίδουσι χάριν εις την κωμόπολιν, ήτις υπό την Ελληνικήν διοίκησιν θα καταστή παράδεισος διαμονής........»


Στην φωτογραφία αυτή του 1930 βλέπεται το ξενοδοχείο, στην αριστερή πλευρά του δρόμου!


Είναι μόνο ένα μικρό απόσπασμα από το κείμενο Έλληνα περιηγητή για την πόλη μας. Στην διάθεσή μας υπάρχουν πάρα πολλά κείμενα και βιβλία τα οποία στο μέλλον αν υπάρχει και η διάθεση από τον Δήμο της πόλης θα δημοσιευτούν συνολικά.
Για την ιστορία, το ξενοδοχείο «το Σύνταγμα »που αναφέρεται στο παραπάνω κείμενο είναι αυτό που αποκαλούμε σήμερα «Χάνι Τσουμάνι» και το οποίο έχουμε εγκαταλείψει στην μοίρα του.

Mε κάποιο τρόπο ο Δήμος θα πρέπει να βρει χρήματα ώστε να αγοράσει το κτίριο από τον σημερινό του ιδιοκτήτη, κάτι που κάνουν δεκάδες δήμοι με ιστορικά κτίρια σέ όλη την χώρα.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Το νέο Δ.Σ του Συλλόγου Φιλιππιαδιωτών Αττικής

Την Κυριακή το πρωΐ, 14 Μαρτίου 2010, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50, διεξήχθηκαν οι εκλογές γιά την ανάδειξη νέου Δ.Σ. του Συλλόγου Φιλιππιαδωτών Αττικής "Ο Αγιος Βησσαρίων". Το νέο Δ.Σ. που προέκυψε είναι το εξής:

Πρόεδρος: Κολοβάτσιος Γεώργιος
Α' Αντιπρόεδρος: Κολιός Ζώης
Β' Αντιπρόεδρος: Πήλιος Σπύρος
Γραμματέας: Ρούκος Δημήτριος
Ταμίας: Μάνθου Αντωνία
Υπεύθ. Δημ. Σχέσεων: Δέμιτσας Φώτης
Μέλος: Ντάκουλας Μιλτιάδης



Το νέο Δ.Σ θα ήθελε να ευχαριστήσει από καρδιάς τους συμπολίτες μας που μας στήριξαν και δίνουμε υπόσχεση ότι θα εργαστούμε με όλη μας την δύναμη για να αναδείξουμε την πόλη που αγαπάμε!! Φυσικά περιμένουμε την βοήθεια όλων των μελών μας.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Κύριοι του Focus, μας χρωστάτε πολλά πράγματα που έχετε κλέψει. Ζωές, χρήματα, πολιτισμό….

Η μαυροφορεμένη γιαγιά με τις δεκάδες ρυτίδες – όσες και τα χρόνια της – προσπαθούσε μάταια χωρίς γυαλιά να δει την φωτογραφία που κρατούσε μπροστά της ο εγγονός της. Ήταν το γερμανικό περιοδικό Focus που είχε στο εξώφυλλο την Αφροδίτη της Μήλου να κάνει με το μεσαίο δάχτυλο μια χυδαία χειρονομία ενώ στον τίτλο έγραφε «Απατεώνες στην Ευρωοικογένεια».


«Μην στενοχωριέσαι» είπε συγκαταβατικά η γιαγιά με την πραότητα των 90 και βάλε χρόνων της. «Ο πολιτισμός και η τέχνη δεν μπορούν να νικηθούν από κανένα. Πόσο μάλλον από αυτούς που δίχασαν δυο φορές την Ευρώπη και προκάλεσαν εκατόμβες νεκρών. Εξάλλου γιόκα μου, να ξέρεις ότι οι χειρονομίες δεν βγάζουν σε καλό. Μια φορά που το είχα κάνει σε γερμανούς των Ες – Ες την περίοδο της κατοχής, όταν με έπιασαν να κλέβω ένα καρβέλι ξερό ψωμί, ξέρεις τι μου έκαναν; Μου κράτησαν το χέρι και με μια κίνηση ο ένας τους μου έσπασε το χέρι χτυπώντας το στο γόνατό του. Να τους πεις λοιπόν λεβέντη μου» συνέχισε σε αυστηρό ύφος, «ότι οι μαύρες στιγμές στην ιστορία δεν γράφονται ούτε από ψεύτικα οικονομικά στοιχεία, ούτε από τις οικονομικές δυσκολίες μιας χώρας. Παρά μόνο από το θάνατο που προκαλεί ο πόλεμος και οι δυστυχίες του. Δεν θα ομιλούν παιδί μου αυτοί που αιματοκύλισαν ολόκληρο τον κόσμο δυο φορές. Αυτοί που κατά την διάρκεια της κατοχής έκλεψαν τις περιουσίες μας, αφάνισαν τις ζωές μας και άρπαξαν τις αρχαιότητες μας κατά την διάρκεια της κατοχής. Αυτοί που δεν δέχονται να πληρώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα που ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ».



Έφτιαξε για λίγο το μαντήλι στα μαλλιά της. Άλλαξε στάση στην πολυθρόνα της. Ο εγγονός της διέκρινε ότι τα μάτια της ήταν υγρά εδώ και ώρα. Και απορούσε πως δεν έτρεχαν δάκρυα. «Είναι γιατί φορτίστηκα από θυμό για την αλαζονεία τους κι όχι από στενοχώρια για αυτά που γράφουν», τον πρόλαβε. «Με όλα αυτά που τραβήξαμε στον πόλεμο, δεν κρατήσαμε μίσος. Εγώ αγόρι μου έχασα τον μπαμπά μου στην κατοχή και ο παππούς σου τον αδερφό του. Από τους ναζί. Παρόλα αυτά στα δύσκολα εκείνα χρόνια πήγε ως οικονομικός μετανάστης στην χώρα που μας αφάνισε. Δεν κράτησε ποτέ μίσος για τους Γερμανούς, παιδί μου. Σεβόταν το ψωμί που έτρωγε, κι όπως μου έλεγε συνέχεια, τα Ελληνικά φτηνά εργατικά χέρια, ανόρθωσαν την διαλυμένη και κατεστραμμένη χώρα τους». Χύθηκε αναπαυτικότερα στην πολυθρόνα και χάθηκε στις σκέψεις της. Δεν έδωσε σημασία στον εγγονό της που την κοιτούσε με απορία και θαυμασμό.

Όταν την ακούμπησε στην πλάτη, σχεδόν τρόμαξε. «Γιαγιά, άκου τι θα κάνω», αποκρίνεται ο μικρός. «Θα ψάξω στο ίντερνετ – και μην με ρωτάς τι είναι αυτό – την διεύθυνση του περιοδικού και θα τους γράψω όσα μου είπες». Εκείνη χαμογέλασε.

Ο μικρός άνοιξε τον φορητό υπολογιστή και άρχισε να σερφάρει. Βρήκε τελικά το email του περιοδικού. «redaktion@focus.de» . Ξεκίνησε να γράφει με μανία: «Κύριοι του Focus, δεν χρωστάμε σε κανένα. Αντιθέτως, μας χρωστάτε πολλά πράγματα που έχετε κλέψει. Ζωές, χρήματα, πολιτισμό….»

Γιώργος Κολοβάτσιος

Υ.Γ. Το email του περιοδικού Focus είναι πραγματικό. Όσοι θέλετε μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να διαμαρτυρηθείτε. H φωτογραφία είναι από το Άουσβιτς, ό,τι πιο γνωστό έχουν προσφέρει οι Γερμανοί στην Ιστορία...

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Έγγραφο του Αστυνομικού τμήματος Φιλιππιάδος του 1914!

Ένα ακόμη ντοκουμέντο παρουσιάζει η ιστοσελίδα μας, που αφορά αμοιβή αστυνομικών για την σύλληψη του διαβόητου ληστή της περιοχής, Α.Στριφτάρη.
Τα ονόματα των αστυνομικών που θα μοιράστηκαν τότε 6000 δραχμές είναι: Καρβέρης, Πασαθέος και Μαυρογιάννης.

(κάντε κλικ για μεγέθυνση)


Παρακαλώ όσοι έχετε σπάνια έγγραφα και χειρόγραφα κάντε ένα κόπο και στείλτε τα στο gkolovatsios@star.gr

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Ιστορικός χάρτης του 1829 για την Φιλιππιάδα!

Ένα ακόμη ιστορικό ντοκουμέντο έρχεται στο φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για ένα χάρτη που φυλλάσεται σε μουσείο της Βιέννης.

Δημιουργήθηκε από τον Αυστριακό στρατό το 1829 και καταγράφει τα τουρκοκρατούμενα Βαλκάνια. Εμείς σας παρουσιάζουμε το κομμάτι του χάρτη που μας αφορά και που δείχνει την περιοχή μας. Είναι σημαντικός καθώς πληροφορούμαστε με στοιχεία πλέον ότι τουλάχιστον από τις αρχές του 19ου αιώνα υπήρχαν τα χωριά,Φιλιππιάδα και Ελευθεροχώρι.


(κάντε κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)

Για να αναφέρονται στον χάρτη, βγάζουμε το συμπέρασμα, ότι δεν επρόκειτο για μικρούς οικισμούς με πέντε , έξι καλύβες, αλλά πρέπει να είχε ικανό αριθμό κατοίκων εκείνη την περίοδο ώστε να αποτυπωθεί από τους χαρτογράφους του Αυστριακού στρατού.

Με τον χάρτη αυτό λύνεται και μια ιστορική ανακρίβεια. Πρίν από χρόνια ο σύλλογος Άγιος Βησσαρίων είχε εκδόσει ένα βιβλίο με την ιστοριά της πόλη μας. Μεγάλη προσπάθεια για τα δεδομένα της εποχής που στηριζόταν όμως σε προσωπικές αφηγήσεις και όχι σε επιστημονικά δεδομένα. Αναφέρεται λοιπόν στο πόνημα αυτό ότι το όνομα «Ελευθεροχώρι», είχε δωθεί μετά την δημιουργία της Νέας Φιλιππιάδας. Το ίδιο αναφέρεται και στην ιστοσελίδα http://1gym-filipp.pre.sch.gr/ του γυμνασίου της πόλης μας. Μια πολύ ωραία σελίδα από μαθητές και καθηγητές.Παραθέτουμε το κείμενο:


«Το όνομά του αποτελεί σύνθεση των λέξεων Ελεύθερο + χωριό. Το θεωρούσαν ελεύθερο ίσως γιατί ήταν τριγυρισμένο από πυκνή βλάστηση ώστε να είναι αθέατο στους διαβάτες. Η επικρατέστερη όμως υπόθεση είναι το όνομα να συνιστά μια αντίδραση των Ελλήνων στους Οθωμανούς. Οι τελευταίοι, όταν ίδρυσαν τον οικισμό της Νέας Φιλιππιάδας, δεν άφηναν τους Έλληνες να μείνουν στη νέα πολιτεία τους. Πήγαν, λοιπόν, στο διπλανό χωριό κι επειδή εκεί ζούσαν ελεύθεροι από την καταπίεση των Τούρκων, το ονόμασαν Ελεύθερο Χωριό»

Σύμφωνα με τον χάρτη λοιπόν, η ονομασία Ελευθεροχώρι, είναι προγενέστερη της Νέας Φιλιππιάδας, άρα δεν στέκουν οι παραπάνω απόψεις. Γινεται προσπάθεια να πάρουμε ένα αντίγραφο του χάρτη από το μουσείο της Βιέννης και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε και να γίνει κτήμα των Φιλιππιαδωτών.

Και ποιός ξέρει ίσως να αποτελέσει ένα από τα εκθέματα του μουσείου της πόλης μας, ενός μουσείου που όλοι ονειρευόμαστε την ίδρυσή του.

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Καλές Γιορτές..


Επιστρέφουμε με ρεπορτάζ από Δευτέρα. Μέχρι τότε να σας ευχηθούμε από καρδιάς, Καλές γιορτές με υγεία και ευτυχία. Πάνω από όλα να είστε πάντα καλά με τις οικογένειες και τους φίλους σας.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Ο Γιάννης Καλπούζος νικητής του Βραβείου Αναγνωστών 2009

Με τον Γιάννη μας γνώρισε ένας κοινός φίλος από την Άρτα. Τον άκουγα με προσοχή τις φορές που πίναμε καφέ, να μου περιγράφει με πολύ μεγάλο ζήλο τον τρόπο που μάζεψε όλα τα στοιχεία για το βιβλίο του ΙΜΑΡΕΤ.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι πολλά από τα στοιχεία του βιβλίου είναι πραγματικά και πως ειδικά οι άνθρωποι του τόπου μας θα πρέπει να το διαβάσουν οπωσδήποτε.

Ένα μεγάλο μπράβο Γιάννη. Το βιβλίο σου θα μας συντροφεύει πάντα!



Το μυθιστόρημα "Ιμαρέτ. Στη σκιά του ρολογιού", του δικού μας συγγραφέα Γιάννη Καλπούζου, κέρδισε το Βραβείο Αναγνωστών 2009. Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με ιστορικό φόντο την οθωμανοκρατούμενη Αρτα την περίοδο 1854-1882 και τη συνύπαρξη τριών φυλών: Ελλήνων, Τούρκων και Εβραίων.

''Το ανθρώπινο στοιχείο και ό,τι εμπεριέχεται σε αυτό από τη γέννηση ως τον θάνατο, η καθημερινή ζωή πίσω από τα γεγονότα που καταγράφει η επίσημη ιστορία και η αλήθεια του'' άλλου'' δοσμένη μέσα από τις διαδοχικές αφηγήσεις σε πρώτο πρόσωπο, ενός Έλληνα και ενός Τούρκου είναι τα κυρίαρχα στοιχεία του μυθιστορήματος'', έλεγε ευχαριστώντας τους αναγνώστες ο Γ. Καλπούζος, παραλαμβάνοντας από την διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ, Κατρίν Βελισάρη, το βραβείο- ένα ωραιότατο αγαλματίδιο- αναγνώστη που φιλοτέχνησε ειδικά, ο Διαμαντής Αϊδίνης.

O Γιάννης Καλπούζος, γεννήθηκε το 1960 στην Άρτα . Πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή "Το νερό των ονείρων" το 2000, χρονιά που εκδόθηκε και το πρώτο του μυθιστόρημα "Μεθυσμένος δρόμος". Από τότε έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Το παραμιλητό των σκοτεινών θεών" (2006), το ποιητικό έργο "Έρωτας νυν και αεί" και το μυθιστόρημα "Παντομίμα Φαντασμάτων".

Το μυθιστόρημά του, "Ιμαρέτ. Στη σκιά του ρολογιού", από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, κέρδισε το Βραβείο Αναγνωστών 2009, ένα βραβείο που έχει θεσπίσει εδώ και πέντε χρόνια το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.

Για πρώτη φορά φέτος οι αναγνώστες συμμετείχαν με το 50% των ψήφων τους, ενώ το άλλο 50% είναι οι ψήφοι μελών από τις 230 Λέσχες Ανάγνωσης που λειτουργούν σε όλη την επικράτεια και την Κύπρο και οι οποίες κατήρτισαν την ''βραχεία λίστα'' των 15 βιβλίων . Συνολικά ψήφισαν, μέσω sms 6000 ψηφοφόροι.

Η επίσημη τελετή βράβευσης του Γ. Καλπούζου θα πραγματοποιηθεί στον πολυχώρο Μεταίχμιο, το βράδυ της Τρίτης, 15 Δεκεμβρίου.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Μικρά χαμόγελα στον φακό, μεγάλες στιγμές στην Ιστορία!!

"Η καλύτερη χρήση της ζωής είναι να την αφιερώσεις σε κάτι που θα διαρκέσει περισσότερο απ' αυτήν".

William James, 1842-1910
Αμερικανός φιλόσοφος

Η μνήμη και η Ιστορία διαρκούν περισσότερο από την ίδια την ζωή. Ευτυχώς. Γιατί σε αυτά τα δυο στοιχεία, χτίζονται ολόκληρες κοινωνίες, δομές, πολιτισμοί και φυσικά Πόλεις.



Είναι μόνο μια μικρή εισαγωγή, για να αναδείξω την σημαντικότητα του έργου ενός blog που καταγράφει μέσα από μια σειρά παλιών φωτογραφιών, την ιστορία της πόλης μας. Με πρόσωπα και ιστορίες, που γνωρίζουμε σχεδόν όλοι σε αυτό τον μικρό, αλλά δικό μας τόπο. Μέσα από τους ανθρώπους, στην τυχαία στιγμή που φωτογραφήθηκαν, χωρίς να το γνωρίζουν, γίνονται οι καταγραφείς μιας μοναδικής πλατφόρμας πολιτισμού και κληρονομιάς.




Ένα μπράβο δεν αρκεί στους δημιουργούς του filoiko.blogspot.com διότι από αυτές τις μικρές ιδέες και πράξεις, κινητοποιούνται πνευματικοί και άλλοι μηχανισμοί.. Το δείχνει άλλωστε και η επισκεψiμότητα του blog.


Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Ιστορικά ντοκουμέντα από τον πόλεμο 1912-13

Τέτοιες ημέρες του Οκτώβρη, πίσω στο 1912 απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό Στρατό η πόλη μας. Στις λιγοστές εως ανύπαρκτες εκδηλώσεις που γίνονται για τον εορτασμό, θα έπρεπε να τιμηθούν οι πεσόντες την περίοδο εκείνη. Άνθρωποι, κυρίως νέα παιδιά από την άλλη άκρη της Ελλάδας, έδωσαν την ζωή τους. Όπως το παράδειγμα του παιδιού απο την Κρήτη, που αναφέρεται στο έγγραφο.

Ο Ιωσήφ Δουλγεράκης, που υπηρετούσε την περίοδο εκείνη στο Ανεξάρτητο Σύνταγμα Κρητών, έχασε την ζωή του στο νοσοκομείο που είχε στηθεί στην Φιλιππιάδα. Είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι πέθανε όπως πολλλοί στρατιώτες τότε, από τις κακουχίες.

Η μητέρα του, χήρα από άνδρα και έχοντας ακόμη μια 20χρονη κόρη, με το παραπανω έγγραφο στην Νομαρχία Ηρακλείου, ζητά να της δωθεί σύνταξη όπως ορίζει ο νόμος.

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Ιστορική φωτογραφία από τον πόλεμο του 1912


Χιλιάδες ήταν οι τραυματίες από όλη την Ελλάδα που νοσηλεύτηκαν στο πρόχειρο νοσοκομείο της Φιλιππιάδας, την περίοδο που το στρατηγείο στήθηκε στην πόλη μας. Η προέλαση του στρατού προς τα Ιωάννινα και οι ιστορικές μάχες στα Πέντε Πηγάδια και το Μπιζάνι, έχουν πολλάκις φωτογραφηθεί.


Εμείς αποδίδουμε τον έλαχιστο φόρο τιμής στους νεαρούς ανώνυμους στρατιώτες που έδωσαν μάχες για την πόλη μας και την χώρα μας. Κάποιοι από αυτούς τους ήρωες εμφανίζονται στην φωτογραφία που βλέπετε παραπάνω.


Τους ευχαριστούμε


Γ.Κ

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

«O Θρίαμβος των ….ψηφοφόρων της Ν.Δ»

του Γιώργου Κολοβάτσιου

Αν δει κανείς από μια διαφορετική σκοπιά το αποτέλεσμα των εκλογών, θα αντιληφθεί ότι η διαφορά των 10 μονάδων, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η έντονη πολιτική διαμαρτυρία – τιμωρία, των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας.

Ίσως για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση οι υποστηρικτές ενός κόμματος εξουσίας αποφάσισαν να ψηφίσουν με καθαρά πολιτικό κριτήριο και όχι με την κομματική ταυτότητα, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.

Ακόμη και κομμάτι του σκληρού πυρήνα των ψηφοφόρων της ΝΔ πήγε στην κάλπη με γνώμονα την (ανεπαρκή) πολιτική ατζέντα του κόμματος και τα μεγάλα λάθη πρώην και νυν υπουργών Κ.Καραμανλή. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το ποσοστό του κόμματος (33%), χαμηλότερο από κάθε άλλη φορά, ακόμη και από το 1981, την εποχή που όλοι περίμεναν να αλλάξει σελίδα η πολιτική της χώρας.

Όπως και σε πολλά άλλα θέματα, ο Κώστας Καραμανλής δεν διέγνωσε σωστά την ανάγκη των ψηφοφόρων του για συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις. Αντιθέτως με πρόσχημα την οικονομία τους ζήτησε για δεύτερη φορά μέσα σε 2 χρόνια ψήφο εμπιστοσύνης, ώστε να απεγκλωβιστεί από την πρωθυπουργία. Αυτό το αντιλήφθηκε όμως και ο τελευταίος οπαδός. Αν συνυπολογίσει κανείς και το κλίμα που διαμόρφωσαν υπουργοί και βουλευτές που καθημερινά σχεδόν παρακαλούσαν τον πρώην πρωθυπουργό να μην προκηρύξει εκλογές, τότε οι ψηφοφόροι είχαν αρκετούς λόγους να πάνε θυμωμένοι στην κάλπη.

Το ότι οι πολίτες αυτοί ψήφισαν με καθαρά πολιτικά κριτήρια δεν φαίνεται μόνο από την τεράστια διαφορά των δυο κομμάτων. Αποδεικνύεται κυρίως σε άλλο επίπεδο, το οποίο δυστυχώς κανείς από τους στενούς συνεργάτες του Καραμανλή δεν είχε την διαύγεια να διακρίνει προ των εκλογών. Θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα:
· Για πρώτη φορά ένα τόσο προβεβλημένο στέλεχος μιας κυβέρνησης, όπως ο γραμματέας του κόμματος, δεν καταφέρνει να επανεκλεγεί ως βουλευτής. Μάλιστα ο κύριος Λευτέρης Ζαγορίτης, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, ζήτησε από τους πολίτες να καταψηφίσουν όσους πόνεσαν την Ν.Δ. Οι πολίτες δυστυχώς για εκείνον «ήξεραν την αλήθεια και τιμώρησαν αυτόν που έπρεπε».
· Η γραμματέας πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος Φεβρωνία Πατριανάκου, αλλά και κορυφαίοι υπουργοί έμειναν εκτός κοινοβουλίου. Για παράδειγμα στο υπουργείο Απασχόλησης, έμειναν εκτός, η υπουργός κυρία Πετραλιά, αλλά και η υφυπουργός κυρία Καλαντζάκου. Στις Σέρρες, ο Θείος του πρώην πρωθυπουργού, κορυφαίο στέλεχος στο νομό που εκλέγεται από το 1963, όχι μόνο δε κατάφερε να εκλεγεί αλλά ήρθε τέταρτος. Οι πολίτες κατάλαβαν αυτό που δεν κατάλαβε ολόκληρο υπουργικό συμβούλιο και έκαναν με τα στελέχη της ΝΔ αυτό που δεν έκανε τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Καραμανλής.

Πέρα από την θλίψη ορισμένων παλαιοκομματικών για το σκληρό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου, ο ψυχρός πολιτικός αναλυτής του μέλλοντος, θα διακρίνει την τεράστια αλλαγή του εκλογικού σώματος, σε σχέση με τον τρόπο που σκέπτεται για να ψηφίσει.

Τιμωρήθηκε λοιπόν η πολιτική και όχι το κόμμα. Είναι θρίαμβος του ενεργού και σκεπτόμενου πολίτη που Ειρήσθω εν παρόδω, αναμένει στην γωνία και την νέα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

«Η προεκλογική καμπάνια …των emo»

του Γιώργου Κολοβάτσιου

Προφανώς αυτοί που ασχολούνται με την προεκλογική καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας, θεωρούν ότι οι περισσότεροι Έλληνες ψηφοφόροι είναι εκ φύσεως απαισιόδοξοι, βλέπουν την ζωή με μαύρο χρώμα και το κυριότερο δεν ελπίζουν. Αυτό φαίνεται από την δομή όλων των τηλεοπτικών σποτ του κόμματος, που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στο ζοφερό τοπίο της οικονομικής κρίσης, στο τέλμα που έχει περιέλθει η χώρα και στο αδιέξοδο ή τέλος πάντων στην επιλογή ενός δύσκολου δρόμου, τον οποίο αν επιλέξουμε θα πονέσουμε.

Με το επιχείρημα ότι τώρα λέει την αλήθεια, ο πρωθυπουργός περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση της χώρας και ζητά από τους ψηφοφόρους να συνδράμουν στην ανάκαμψή της, που σημειωτέον, όπως ο ίδιος ομολόγησε στο debate, θα έρθει – αν έρθει – σε δυο χρόνια. Και μας αφήνει πραγματικά κατάπληκτους ο Κώστας Καραμανλής ζητώντας σε κάθε συνέντευξη, σε κάθε τηλεοπτικό σποτ, να αποφασίσουμε ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουμε. Τον δύσκολο που μας προτείνει εκείνος ή τον εύκολο δρόμο που προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Προσωπικά δεν νομίζω να περιμένει κανείς απάντηση για το τι θα αποφάσιζε ο καθένας εάν δεν υπήρχαν τα κομματικά κριτήρια και οι δεσμεύσεις.

Ερχόμενος με μια ισχυρή αυτοδυναμία το 2004, ο Κώστας Καραμανλής θα μπορούσε εύκολα ή δύσκολα να κάνει πράξη αυτό για το οποίο τον εξέλεξαν οι Έλληνες πολίτες. Να δώσει ελπίδα στον λαό για ένα καλύτερο αύριο, για το μέλλον. Ελπίδα για τα εργασιακά, για την παιδεία, την υγεία και την οικονομία. Μετά από πέντε χρόνια κι ενώ έχουν γίνει βήματα προόδου σε κάποια επίπεδα, με αφορμή αλλά ίσως και πραγματική αιτία, την οικονομική κρίση η κυβέρνηση έρχεται να μαυρίσει τις ψυχές μας, μέσα από την προεκλογική της καμπάνια. Σαν τις ψυχές των νεαρών emo που πριν από μερικά χρόνια είχαν γίνει πρωτοσέλιδο για τις περίεργες «μαύρες» απόψεις τους περί ζωής και θανάτου.

Ε, λοιπόν πάνω σε αυτό το ύφος, της μαύρης αλήθειας, της δυστυχίας και του αδιεξόδου, με βασικό άξονα τα θέματα της οικονομίας, των δημοσίων δαπανών, του ελλείμματος και του χρέους αποφάσισαν οι ειδήμονες της επικοινωνίας στην ΝΔ να χτίσουν την προεκλογική καμπάνια.

Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της Πολιτικής Επικοινωνίας να έχει επιχειρηθεί κάτι τέτοιο. Να υπάρχει ως κεντρικό μήνυμα η απαισιοδοξία και το κυριότερο η έλλειψη ελπίδας. Δεν γνωρίζω αν οι ψηφοφόροι θα προτιμήσουν τον Γιώργο Παπανδρέου, αυτό που είναι όμως πασιφανές είναι ότι κατάφερε, έστω επικοινωνιακά, να δημιουργήσει την ελπίδα για κάτι καινούργιο, που θα δώσει φως μέσα από το μαύρο σκοτάδι της παρούσας οικονομικής κρίσης. Τουλάχιστον μέχρι να κλείσουν οι κάλπες. Γιατί μετά κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά μας περιμένει..

«Απέρχομαι, απέρχομαι. Μη κράτει με.Της αηδίας και ανίας είμαι θύμα».

K.Kαβάφης

Υ.Γ. Την ώρα που γράφω, όσο το σκέφτομαι, τόσο πιστεύω ότι οι στίχοι του Καβάφη φαίνεται να περιγράφουν όλους μας, ψηφοφόρους, πολιτικούς, ακόμη και πρωθυπουργούς. Κανείς δεν είναι μόνιμος και φυσικά κανείς δεν φεύγει γιατί το θέλει. Ούτε στην ζωή, ούτε στην πολιτική.

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

«H ψυχολογία στην υπηρεσία της πολιτικής»


Μετά την παρουσία και τις ομιλίες των δυο αρχηγών - της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης – μπορούμε να εξάγουμε περισσότερο αξιόπιστα συμπεράσματα για τα προγράμματα των δυο κομμάτων εξουσίας, αλλά βεβαίως και την επίδρασή τους στο εκλογικό σώμα, στους πολίτες.

Ξεκινώντας από την παρουσία του Πρωθυπουργού, μπορούσε να διακρίνει κανείς την αμυντική και απολογητική στάση σε όλα τα ερωτήματα που κλήθηκε να απαντήσει. Οι δημοσιογράφοι, ίσως και ασυναίσθητα, απεύθυναν τις ερωτήσεις σαν να επρόκειτο μετά βεβαιότητας για απερχόμενο πρωθυπουργό. Ωστόσο για το κλίμα αυτό την ευθύνη φέρει αποκλειστικά ο Κώστας Καραμανλής και οι επιτελείς του, οι οποίοι τον τελευταίο χρόνο, καθυστερούσαν στην λήψη καίριων αποφάσεων και το κυριότερο δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν την αίσθηση της ασφάλειας στους εργαζόμενους Έλληνες πολίτες.

Αναπόφευκτα η αρνητική ψυχολογία της αγοράς σε συνδυασμό με την διεθνή οικονομική κρίση, δημιούργησαν ένα ζοφερό σκηνικό, τόσο αδιέξοδο που επέδρασε αρνητικά στην ψυχολογία των ψηφοφόρων. Ακόμη και οι σκληροπυρηνικοί νεοδημοκράτες περίμεναν μια πιο συμμαζεμένη και νοικοκυρεμένη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.

Είναι λοιπόν λογικό, αν συνυπολογίσει κανείς, την ίδια ρητορική της ΝΔ για τα θέματα των οικονομικών μεταρρυθμίσεων από το 2003 έως σήμερα, αλλά κυρίως τα σκληρά μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ για την έξοδο από την κρίση, να δημιουργήσουν ένα αρνητικό κλίμα και μια συνεχώς αυξανόμενη ψυχολογική δυσαρέσκεια στον κόσμο. Κάτι που αποδείχθηκε από τα γκάλοπ που έφερναν πρώτο και με διαφορά το ΠΑΣΟΚ, την στιγμή που κανείς δεν γνώριζε το πρόγραμμα του κόμματος για την οικονομία και την έξοδο από την κρίση.

Από την άλλη πλευρά στην Ιπποκράτους, έδειξαν να μαθαίνουν από τα παθήματα των εκσυγχρονιστών αλλά κυρίως να διδάσκονται από τις αρχές της οικονομίας που διατύπωνε ο ιδρυτής του κόμματος Ανδρέας Παπανδρέου. «Η οικονομίας δεν είναι αριθμοί και μαθηματικά, είναι ψυχολογία», έλεγε ο αείμνηστος πολιτικός και φαίνεται να το εμπέδωσε ο γιός του, με διαφορά δεκαετιών είναι αλήθεια.

Έτσι για εβδομάδες ολόκληρες ο Γιώργος Παπανδρέου κρυβόταν πίσω από την αρνητική ψυχολογία που κατέτρωγε τα σπλάχνα της ΝΔ και του Καραμανλή, προσπαθώντας απλώς να μην πει τίποτε που θα αλλάξει το κλίμα. Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι (2004) ότι στον δικομματισμό η θεωρία του ώριμου φρούτου είναι καλύτερη από οποιαδήποτε πολιτική θεωρία, περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να κάνει πράξη τα λόγια του πατέρα του και να ωφεληθεί από την ψυχολογία της οικονομίας. Και το έκανε στην ΔΕΘ.

Με ένα αισιόδοξο πρόγραμμα οικονομικών μεταρρυθμίσεων που στηρίζετε εξολοκλήρου στην ψυχολογική ανάταση της αγοράς, ανακοίνωσε μια σειρά από μέτρα για τα οποία πρέπει να «ματώσει» ώστε να υλοποιηθούν. Το βασικότερο όμως είναι ότι δεν χάλασε την διάθεση των ψηφοφόρων, με λέξεις που ακούγονται άσχημα, όπως πάγωμα αυξήσεων, περικοπές, αδιέξοδα κλπ.

Αυτό που μένει είναι να δούμε αν και εφόσον η ψυχολογία της μάζας, δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Γιώργο Παπανδρέου – κάτι που δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις – αλλά κυρίως να δούμε αν το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση, ότι πραγματικά η οικονομία είναι ψυχολογία και όχι μαθηματικά. Γιατί τα «νούμερα» που περιγράφουν το δημόσιο χρέος, τα ελλείμματα και τις δημόσιες δαπάνες, πέραν του συναισθήματος για να διορθωθούν χρειάζονται και γενναίες αποφάσεις.

Γιώργος Κολοβάτσιος

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

Πρώτο το star.gr έγραψε με βεβαιότητα για τις εκλογές!

Με την εγκυρότητα του www.star.gr

Το τελευταίο διάστημα όλα ανεξαιρέτως τα μέσα ενημέρωσης είχαν εκτενείς αναφορές στα σενάρια πρόωρων εκλογών, αναφέροντας και πιθανές ημερομηνίες προσφυγής στις κάλπες, ενώ προέβαλλαν έντονα και το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού.

Οι ημερομηνίες της 4ης Οκτωβρίου, της 11ης του ίδιου μήνα, αλλά και οι πιθανές αλλαγές που ενδεχομένως να πραγματοποιηθούν στο κυβερνητικό σχήμα «έπαιζαν» σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

Ωστόσο το Star.gr, πρώτο με χθεσινή ανάρτησή του στις 13:00, ξεκαθάρισε και αποκάλυψε ότι η απόφαση του πρωθυπουργού αφορά εκλογές στις 4 Οκτώβρη και τίποτε άλλο. Η ανάρτηση μάλιστα ανέφερε τους δύο λόγους που θα επικαλούνταν ο πρωθυπουργός, που δεν είναι άλλοι από την οικονομία και την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.

Δείτε την ανάρτηση της 1ης Σεπτεμβρίου που πρώτο «ανέβασε» το Star.gr!

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Στις 4 Οκτώβρη οι εκλογές!


Την απόφασή του για πρόωρες εκλογές στις 4 Οκτώβρη ετοιμάζεται να ανακοινώσει ο Κώστας Καραμανλής.

Ύστερα από εβδομάδες σεναρίων και αφού εξέτασε όλα τα ενδεχόμενα, ο Πρωθυπουργός θα ανακοινώσει τις εκλογές με τηλεοπτικό μήνυμά του, το αργότερο μέχρι την Παρασκευή.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Καραμανλής θα επικαλεστεί για την απόφασή του τη στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και την κατάσταση στην Οικονομία, επισημαίνοντας πως χρειάζεται μία κυβέρνηση με νωπή τη λαϊκή εντολή.

Στην απόφασή του αυτή μέτρησε το πολιτικό κλίμα όπως διαμορφώνεται καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης και η ισχνή πλειοψηφία των 151.

Όλο το ρεπορτάζ στο http://www.star.gr/index.php?ID=politics&Rec_ID=12930

Πάνω από οποιαδήποτε εισήγηση στελέχους, όμως, στην απόφασή του αυτή έπαιξε ρόλο η ίδια η ψυχική διάθεση του κ. Καραμανλή μετά από 12 χρόνια στην αρχηγία της ΝΔ και 5 χρόνια στην πρωθυπουργία.

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Zougla έγινε η Θεσπρωτία!

Γειά σας καλοί μου φίλοι. Ο Διαπλεκόμενος (σύμφωνα με κάποιους απο τους αναγνώστες μας) γύρισε από τις πολυήμερες διακοπές του, σε Αιγαίο, Ιόνιο, Φιλιππιάδα και άλλους εξωτικούς προορισμούς.

Γράφω βιαστικά για να απαντηθεί και το έρημο κουίζ. Διότι αγαπητοί μου, ήταν πολλοί εκείνοι που μας τηλεφώνησαν και μας εξιστόρησαν περιστατικά με αιρετούς και μη σε διάφορες περιοχές.

Επίσης ήταν και κάποιοι που καρφώθηκαν μόνοι τους και πήραν τηλέφωνο με απολογητικό ύφος.

Η αλήθεια είναι όπως πάντα απλή. Εξαιτίας της γνωριμίας μου με συναδέλφους ήξερα ότι υπήρχε οπτικό υλικό, με τον Νομάρχη Θεσπρωτίας να χρηματίζεται. Έβαλα το κουίζ και έφυγα διακοπές.

(στη φωτό: εναλλακτικός τρόπος να τα ... πιάνεις!!)

Όσο για αυτούς που με τα σχόλια τους άφηναν κακία και πικρία, λυπούμεθα αλλά το μόνο που μπορούμε να σας δώσουμε είναι το link για να δείτε όλες τις λεπτομέρειες.

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=57813&cid=4

Υ.Γ. συνεχώς τρώει σε αυτά τα κρυφο ντι βι ντί ο Νομάρχης.

Υ.Γ. Τιμητές της αλήθειας προσέξτε. Η αλήθεια και η κάμερα κρύβονται παντού.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Η Μεγάλη Ντροπή!!

Ήταν τέτοια εποχή πριν από δυο χρόνια. Είχε μόλις κυκλοφορήσει ένας πολυ σοβαρός τουριστικός οδηγός, για την περιοχή μας. Για την ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ ανέφερε μόνο τα εξής:

«Δεξιά όπως φεύγουμε από Άρτα, βρίσκεται μια ΑΘΛΙΑ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΥΛΗ, που λέγεται Φιλιππιάδα. Δεν αξίζει να δει κανείς κάτι, προσπεράστε την».

Τι να δει ο καημένος συγγραφέας, ακόμη και το καμπαναριό που είναι πάνω στο δρόμο δεν φαίνεται πια. Ντροπή μας.
Είχα στείλει τότε ένα email για να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα των κατασκευαστών. Κακώς.

Αυτά προς γνώσιν όσων νομίζουν ότι από τα μπετά πεθαίνουν μόνο οι κάτοικοι, τα πουλιά, οι πελαργοί και η αισθητική μας.

Πεθαίνει ο τουρισμός, η ιστορία και τελικά η πόλη μας.

«ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ, ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!»

Παραθέτω την παλιά ανάρτηση!




Πρίν από μερικές ημέρες πήρα στα χέρια μου τον τουριστικό οδηγό της Road Edition για την Ήπειρο. Πρόκειται για μια σοβαρή εταιρεία που κάνει ενδελεχή έρευνα πριν κυκλοφορήσει κάποιο τουριστικό οδηγό. Δυστυχώς με θλίψη μου διαπίστωσα ότι για την Φιλιππιάδα δεν αναφέρει τίποτε, ενώ περιγράφει λεπτομερώς μικρά χωριά και κοινότητες. Το κυριότερο όμως είναι ότι ο συγγραφέας του βιβλίου αναφέρεται με ιδιάιτερα απαξιωτικό τρόπο για την πόλη μας χωρίς να γνωρίζει τίποτε για αυτή. Έστειλα στην Road, φαξ και email, το οποίο σας παραθέτω παρακάτω. Σας παρακαλώ στείλτε όσα email διαμαρτυρίας μπορείται, καθημερινά, ώστε να καταλάβουν το ατόπημά τους.

update( καλύτερα στείλτε τα στους μηχανικούς της πόλης).



Αθήνα 02-04-07

Αγαπητέ κύριε Ψημένε,

Με μεγάλη ικανοποίηση πήρα στα χέρια μου τον καινούργιο σας τουριστικό οδηγό, για την Ήπειρο. Περιμέναμε χρόνια αυτή την έκδοση, καθώς πολλές φορές έχουμε χρησιμοποιήσει για τις διακοπές μας ανάλογες, τεκμηριωμένες και σοβαρές προτάσεις σας.

Δυστυχώς μας απογοητεύσατε σε κάποια σημεία και για να μπω κατευθείαν στον θέμα, αναφέρεστε απαξιωτικά για την πόλη της Φιλιππιάδας. Δικαίωμα σας, να μην γράψετε τίποτε για την πόλη αυτή, από την άλλη θα έλεγα είναι υποχρέωσή σας καθώς αφορά στην πολύπλευρη ενημέρωση των αναγνωστών σας οι οποίοι μόνοι τους θα αποφασίσουν ποια πόλη θα επισκεφθούν.

Δεν είναι δεοντολογικό να μην αναφερθείτε, έστω και σε δυο γραμμές για μια πόλη που υπάρχει σε Αυστριακούς χάρτες από τον 17ο αιώνα, που έχει κάποια εξαιρετικά πετρόχτιστα κτίρια, διατηρητέο ξενοδοχείο από το 1870, στο οποίο έμεινε ο Βενιζέλος, τρομερή βλάστηση και αρκετά μνημεία. Ίσως να μην σας ενδιαφέρει προσωπικά το ότι η πόλη ήταν το αρχηγείο του Ελληνικού Στρατού κατά την απελευθέρωση της Ηπείρου. Μπορεί όμως να ενδιαφέρει τους αναγνώστες σας, οι οποίοι θα μπορούσαν να θαυμάσουν την πέτρινη βίλα, Τούρκου αξιωματούχου και μετέπειτα στρατηγείο των Ελλήνων. Υπάρχουν πολλά ακόμη ιστορικά στοιχεία, δεν θα τα αναφέρω για να μην σας κουράσω.

Να υποθέσω όμως ότι το σφάλμα της μη αναφοράς της πόλης , στον οδηγό σας έγινε από προχειρότητα και όχι από κάποια εμπάθεια. Ναι, υπάρχουν αρκετά άθλια κτίρια, όπως υπάρχουν και στα Γιάννενα και στο Ηράκλειο της Κρήτης. Θα έπρεπε λοιπόν να μην αναφέρετε για αυτό τον λόγο τις δυο προαναφερθείσες πόλεις;

Θα σας πω μόνο για να κλείσω ότι από τον δρόμο που περάσατε για να περιγράψετε άλλες περιοχές, υπάρχει ένα θρυλικό καμπαναριό- κόσμημα αρχιτεκτονικής. Θα ήταν αδύνατο να μην το είδατε εκτός κι αν περάσατε βράδυ, με σκοπό να μην μείνετε ούτε λεπτό στην Φιλιππιάδα. Απέναντι ακριβώς από το καμπαναριό υπάρχει άλλη μια μοναδική εκκλησία του 17ου αιώνα και αυτή επάνω στον δρόμο που διασχίσατε για τα Ιωάννινα.

Λυπάμαι που με τα τόσα μέσα που παρέχει η σύγχρονη εποχή και η τεχνολογία δεν συλλέξατε κάποιες πληροφορίες και γράψατε τόσο άσχημα για την Φιλιππιάδα, όταν περιηγητές προηγούμενων αιώνων, χωρίς τα δικά σας μέσα, έκαναν ειδικές αναφορές.

Είμαι σίγουρος ότι δεν μπορείτε πλέον να διορθώσετε το μεγάλο αυτό λάθος σας, αφού έχουν τυπωθεί οι τουριστικοί οδηγοί. Θα μπορούσατε να κάνετε όμως την απλούστατη κίνηση πριν συντάξετε το κείμενο να πάρετε ένα τηλέφωνο τον Δήμαρχο ή κάποιον άλλο πολίτη της πόλης για να σας δώσουν πληροφορίες.

Είμαι ιδιαίτερα στενοχωρημένος για την πράξη σας αυτή, επειδή έχω περάσει πολλές ώρες με δικούς σας οδηγούς και κυρίως με αυτόν για την Κρήτη, από τον οποίο ομολογώ είδα ένα διαφορετικό νησί από αυτό που επισκεπτόμουν τα προηγούμενα χρόνια.


Ευχαριστώ για την υπομονή σας
Λυπάμαι για το σφάλμα σας

Γιώργος Κολοβάτσιος
Δημοσιογράφος

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Νέο και εξαιρετικό portal!


Ένα νέο portal, φτιαγμένο από δικούς μας ανθρώπους έκανε εδώ και λίγο καιρό την εμφάνισή του στο διαδύκτιο. Το prevezasports, αφιερωμένο αποκλειστικά στα αθλητικά των όμορων της πρέβεζας νομών, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και έναν επαγγελματισμό που δύσκολα συναντά κανείς σε επαρχιακά site. Καλοσχεδιασμένο lay out, αποκλειστικές συνεντέυξεις, και άμεση ενημέρωση συνθέτουν μια καλοδουλεμένη ηλεκτρονική εφημερίδα που όλοι πρέπει να στηρίξουμε.

Μπράβο παιδιά, συνεχίστε την εξαίσια δουλειά με περισσότερες επιτυχίες και πολλαπλάσιες διαφημίσεις.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Επιτέλους κάποιοι ξύπνησαν στον νομό μας!

Μπράβο και χίλια μπράβο, σε όσους θέλουν να κάνουν πράξη την ιδέα του Λούρου ως πλωτού ποταμού. Είναι κάτι που φωνάζουμε εδώ και χρόνια και όπως δείχνουν τα πράγματα μάλλον στην Νομαρχία το παλεύουν.


Είναι ώρα να ξυπνήσουν και οι δικοί μας την Φιλιππιάδα. Ο Λούρος πρέπει να γίνει πλωτός μέχρι την πόλη μας. ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Εμείς θα είμαστε αρωγοί σε ότι βοήθεια χρειαστούν οι άνθρωποι που προχωρούν το έργο.


Ενα φιλόδοξο και δύσκολο εγχείρημα επιχειρεί να υλοποιήσει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πρέβεζας.Ο λόγος για την ανάδειξη και τον καθαρισμό του ποταμού Λούρου, ώστε να γίνει και πάλι πλωτός ενισχύοντας τον οικοτουρισμό της περιοχής.
Στο γραφείο του νομάρχη Πρέβεζας κ. Ιωάννου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με όλους τους αρμοδίους, προκειμένου να καθοριστούν τα περαιτέρω βήματα για την εκπόνηση των μελετών και την υλοποίηση του έργου.

Βάσει του σχεδιασμού που έχει γίνει μέχρι στιγμής, αφετηρία των παρεμβάσεων θα είναι η αποβάθρα που υπάρχει στο παραποτάμιο δάσος του Αγίου Βαρνάβα. Η περιοχή λόγω της μοναδικότητάς της είναι ιδανική, αφού έχουν γίνει παρεμβάσεις (όπως η απομάκρυνση των σκουπιδιών και η αποκατάσταση της παλιάς χωματερής), ενώ προγραμματίζονται να γίνουν και άλλες υποδομές.
Ο σχεδιασμός προβλέπει το ποτάμι να ξαναγίνει πλωτό τουλάχιστον μέχρι το Κάστρο των Ρωγών, αλλά να συνδεθεί και με τον Αμβρακικό Κόλπο.
«Γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια δεν θα είναι εύκολη. Ομως έχει τεθεί ως μία από τις προτεραιότητες της επόμενης περιόδου για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση», τονίζει ο κ. Ιωάννου.

Η δημιουργία των προϋποθέσεων για την εγκατάσταση πλωτών μέσων στον Λούρο ποταμό θα αναδείξει και τα υπόλοιπα αξιοθέατα μιας περιοχής που σήμερα ελάχιστοι επισκέπτες γνωρίζουν.Συγκεκριμένα, οι επισκέπτες θα μπορούν μαζί με το «ταξίδι» στον Λούρο ποταμό να συνδυάζουν περιήγηση στο Κάστρο των Ρωγών, στο ιστορικό Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία και τη Μονή Αβάσσου, στο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο της Αρχαίας Νικόπολης και στο Περιβαλλοντικό Κέντρο της Λίμνης του Ζηρού (το οποίο καλώς εχόντων των πραγμάτων θα λειτουργήσει από το φθινόπωρο του 2009).

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η αξιοποίηση των εγκαταστάσεων των παλιών σφαγείων στη Σκάλα Λούρου και των Πηγών που υπάρχουν εκεί ώστε να δημιουργηθεί ενυδρείο.
«Θέλουμε να είμαστε έτοιμοι και να έχουμε ώριμες μελέτες έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε όλα τα προγράμματα για την υλοποίηση των παρεμβάσεων αυτών», επεσήμανε ο νομάρχης Πρέβεζας, ξεκαθαρίζοντας ότι όποιες εργασίες γίνουν θα σεβαστούν απόλυτα το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Βουλγαράκης - Αξαρλιάν 1-0 (Η ντροπή της Δημοκρατίας)

Δεν υπάρχει χειρότερο πλήγμα για ένα γονιό από τον θάνατο του παιδιού του. Ο πόνος είναι ανείπωτος. Φωλιάζει μέσα στην ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου και δεν σβήνει ποτέ. Είναι η μόνη περίπτωση που ο χρόνος δεν βοηθά. Σκεφτόμενος όλα αυτά επικοινώνησα με την Σταυρούλα Αξαρλιάν, την μητέρα του αδικοχαμένου Θάνου που χάθηκε το 1992 από χτύπημα της 17 Νοέμβρη, προσπαθώντας να είμαι όσο πιο διακριτικός. Παρόλο το σεβασμό στο πρόσωπό της αλλά και την μεγαλειώδη ευγένεια της, κατάλαβα από τον τόνο της φωνής της ότι έξυνα πληγές. Βαθιές και μόνιμες. Όταν την ρώτησα για το αν έχει λάβει κάποια αποζημίωση από το κράτος για τον αείμνηστο γιο της μου απάντησε ξεκάθαρα και χωρίς να το σκεφτεί. «Όχι. Δεν πήρα τίποτε. »

Ένοιωσα αμήχανα γιατί όταν συζητούσαμε το θέμα στην εφημερίδα και πριν επικοινωνήσω μαζί της, ήμουν βέβαιος ότι έχει πάρει αποζημίωση. «Υπάρχουν κι άλλοι συγγενείς θυμάτων που δεν έχουν ικανοποιηθεί», συνέχισε η κυρία Αξαρλιάν και διέκοψε την σκέψη μου.
Αυτή είναι η συμπεριφορά μιας ευνομούμενης πολιτείας απέναντι σε ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους από τρομοκρατική επίθεση. Απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας που μοχθούν και κοπιάζουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Η πολιτεία δυστυχώς δεν έσκυψε με προσοχή πάνω στις σοβαρές περιπτώσεις θανάτου από τρομοκρατικό χτύπημα.


Αποζημιώνουν όμως και άμεσα μάλιστα περιπτώσεις τρομοκρατικών ενεργειών που δεν έχουν ούτε τραυματία. Σε αντίθεση λοιπόν με την οικογένεια Αξαρλιάν που δεν πήρε δραχμή, η οικογένεια Βουλγαράκη διεκδίκησε και πήρε από το κράτος 200.000 ευρώ. Καλά διαβάσατε. Το ποσό αυτό μάλιστα είναι αποζημίωση για τρομοκρατικό χτύπημα που δέχθηκε ο Γιώργος Βουλγαράκης την εποχή που ήταν βουλευτής. Κι όταν λέμε τρομοκρατικό χτύπημα, εννοούμε 2 γκαζάκια που είχαν τοποθετηθεί στην πυλωτή της πολυκατοικίας στην οδό Δόξαπάτρή στο Κολωνάκι, τον Σεπτέβρη του 2003. Από την έκρηξη είχαν προκληθεί μόνο υλικές ζημιές σε κάποια αυτοκίνητα και μια μοτοσυκλέτα. Κανείς δεν τραυματίστηκε ενώ η φωτιά δεν εξαπλώθηκε σε άλλους ορόφους πέραν του ισογείου πάρκινγκ.

Λίγους μήνες αργότερα είχαμε εκλογές και ο Γιώργος Βουλγαράκης ανέλαβε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και παράλληλα αποζημιώθηκε με το εξωφρενικό ποσό των 195.5 χιλιάδων ευρώ ίδιος και με 4.500 ευρώ η σύζυγός του σύμφωνα με το πόθεν έσχες του 2004. Ο αρμόδιος υπουργός για μια τόσο μικρή έκρηξη να ζητά από το Ελληνικό κράτος αποζημίωση;

Θα μπορούσε να δικαιολογήσει μια τέτοια απρεπή συμπεριφορά αν τουλάχιστον διέθετε τα χρήματα σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα της αρεσκείας του. Το θέμα όμως δεν τελειώνει εκεί.
Το ίδιο βράδυ στην Αθήνα είχαμε ένα μπαράζ εκρήξεων με γκαζάκια, στο σπίτι της Άννας Παναγιωταρέα αλλά και στο σπίτι του καθηγητή Γιώργου Βέλτσου. Η «Σφήνα» επικοινώνησε με τον γνωστό καθηγητή και τον ρωτήσαμε αν έχει πάρει κάποιου είδους αποζημίωση. Γελώντας μας απάντησε αρνητικά, σημειώνοντας: «Για πιο λόγο να πάρω αποζημίωση; Για ψυχική οδύνη. Είναι αστείο και μόνο που το συζητάμε».

Είναι αστείο για τον καθηγητή, ήταν φυσιολογικό όμως για τον τότε υπουργό της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος δεν είχε ανάγκη από αυτά τα χρήματα καθώς σύμφωνα με το πόθεν έσχες εκείνης της χρονιάς, μαζί με την σύζυγό του έχουν εισοδήματα που ξεπερνούν τα 850.000 ευρώ. Και πρέπει να μας πει ο κύριος Βουλγαράκης αν τα χρήματα της αποζημίωσης τα πήρε όντας υπουργός διαφορετικά θα επαληθευθεί η λαϊκή ρήση, «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει», που δεν τιμά καθόλου το πρόσωπο του πρώην υπουργού.

Από την μια τα γκαζάκια και από την άλλη οι ρουκέτες της 17 Νοέμβρη, που προοριζόταν για τον υπουργό Γιάννη Παλαιοκρασσά και έκοψαν το νήμα της ζωής ενός νέου ανθρώπου, του Θάνου Αξαρλιάν. Ζητήσαμε από την μητέρα του να μας σχολιάσει το θέμα της αποζημίωσης που πήρε ο υπουργός. Είναι τέτοιο το μεγαλείο της ψυχή της και η αξιοπρέπεια της που αρνήθηκε να το σχολιάσει. Σημείωσε όμως υπαινικτικά : « και να έπαιρνα χρήματα θα τα έδινα στο ίδρυμα στην μνήμη του γιου μου».

Αυτό είναι το Ελληνικό κράτος πρόνοιας, αυτοί και οι πολιτικοί του. Η Σταυρούλα Αξαρλιάν είχε ζητήσει κάτι απλό από την κυβέρνηση αλλά βρήκε τοίχο.« Είχα εισηγηθεί, όχι να πάρω χρήματα αλλά να γίνουν κάποια πράγματα για όλους τους ανθρώπους που έχουν παρόμοια περιστατικά, αλλά κανείς δεν με άκουσε, δεν μου έδωσε σημασία».

Η απραξία και η αδιαφορία του κράτους φαίνεται χαρακτηριστικά από το θέμα της στράτευσης του μικρού της γιου: « Φανταστείτε ότι ο μικρός μου γιος θα έπρεπε να υπηρετήσει 3 μήνες για την στρατιωτική του θητεία, επειδή όμως δεν ήταν πρωτότοκος, στάθηκαν στο γράμμα του νόμου και υπηρέτησε κανονικά».

Αυτοί είναι οι ευνοούμενοι της υποτιθέμενης ευνομούμενης πολιτείας. Δυο μέτρα και δυο σταθμά. Από την μια οι παντοδύναμοι πολιτικοί που για μερικά γκαζάκια γίνονται πλουσιότεροι και από την άλλη οι παράπλευρες απώλειες καθημερινών ανθρώπων, απλοί αριθμοί στο σύνολο της απάθειας μιας πολιτείας που δεν τους παρέχει ούτε το αυτονόητο. Ηθική υποστήριξη.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Τι πραγματικά έγινε τις ημέρες των καταστροφών!

Του Γιώργου Κολοβάτσιου

«Σε ένα πόλεμο χάνουν και οι δυο πλευρές: Με τα μάτια του ρεπόρτερ»

Για περισσότερες από τέσσερις ημέρες έφαγα τόσο δακρυγόνο όσο ποτέ. Είδα τέτοιες σκηνές, θλιβερές και μη στους δρόμους της Αθήνας που ακόμη και τον πιο μετριοπαθή θα τον έκαναν να φτάσει στα άκρα. Δολοφονία, επιθέσεις, Ματ, αναρχικοί, εξέγερση, πορείες, καταστροφές, πλιάτσικο. Που ξεκινά η αλήθεια και που το ψέμα; Εμείς θα σας περιγράψουμε αυτά που ζήσαμε και σεις βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.




«Δολοφόνησαν το συναίσθημα και την ανέχεια»

Ένας περίεργος και ακατανόμαστος αστυνομικός κατάφερε το ακατόρθωτο. Δολοφόνησε σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες ένα 15χρονο παιδί και συγχρόνως «τραυμάτισε» τους περισσότερους Έλληνες πολίτες. Ο Αλέξης ήταν η αφορμή για να ξεκινήσουν όλα. Ένα παιδί που δεν έφταιγε σε τίποτε, ένα παιδί που χωρίς να το θέλει ανακηρύχτηκε σε ήρωα. Οι πληγές πολλών Ελλήνων ήταν ανοιχτές. Η γενιά των 700 ευρώ, η ακρίβεια, το ασφαλιστικό , οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες ήθελαν απλώς την αφορμή. Σαν να περίμεναν όλοι πότε θα «εξοστρακιστεί» η σφαίρα. Έτυχε απλώς να είναι από το χέρι του συγκεκριμένου αστυνομικού, τσαμπουκά. Η φωτιά εξαπλώθηκε και ξεκίνησαν τα επεισόδια, με την συμμετοχή όχι των γνωστών αγνώστων, αλλά με χιλιάδες αγνώστους πολίτες που θέλησαν να κάνουν γνωστή την φωνή και τα αιτήματά τους.

«Καταστηματάρχες χωρίς καταστήματα»

Μέχρι και την Τετάρτη το βράδυ είχαν καταγραφεί ζημιές σε περισσότερα από 400 καταστήματα. Σε κάποια ήταν ολοκληρωτική και σε άλλα μεγάλες υλικές ζημιές στις βιτρίνες. Δευτέρα μεσημέρι στην οδό Σκουφά. Πελάτες πίνουν ανέμελοι τον καφέ τους στα παρακείμενα μαγαζιά, όταν ξαφνικά περίπου 300 νεαροί διασχίζουν τον δρόμο και καταστρέφουν τα πάντα. Ο Π.Γ ιδιοκτήτης καφετέριας με λυγμούς και δάκρυα στα μάτια είπε στην «Σ» : «πάλι καλά που πρόλαβα να βγάλω έξω τους πελάτες μου. Χωρίς καμιά προειδοποίηση μαινόμενοι νεαροί έσπασαν με λοστούς την τζαμαρία και άρχισαν να πετούν βόμβες μολότοφ. Επικράτησε πανικός. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βγάλω έξω τους πελάτες και μετά να σώσω την περιουσία μου. Δεν τα κατάφερα μας λέει» και ξεσπάει σε λυγμούς. Μετά από μια παύση και μια ανάσα για ένα τσιγάρο, τον ρωτάμε τι γίνεται με τις αποζημιώσεις. «Αν όσα είπε ο πρωθυπουργός για άμεση καταβολή των χρημάτων, γίνει όπως με τους πυρόπληκτους στην Ηλεία, τότε καήκαμε. Προσωπικά πιστεύω ότι η ασφάλεια μου θα με αποζημιώσει. Είχα αναγκαστικά ασφάλεια λόγο του δανείου». Κατηφορίζοντας την Σκουφά προς τα Εξάρχεια και ενώ η κατάσταση είναι τεταμένη, βλέπουμε σε πολλά μαγαζιά να κρέμονται μαύρα μπλουζάκια. Η εφευρετικότητα των Ελλήνων. Τα κρεμάνε ώστε να νομίσουν οι αναρχικοί ότι είναι «δικοί τους». Κάποιοι άλλοι σκεπάζουν τις τζαμαρίες τους από άκρη σε άκρη με μαύρες σακούλες κάνοντάς τα να μοιάζουν ότι ήδη έχουν σπάσει. Στην πλατεία επικρατεί αναβρασμός. Ομάδες νεαρών ετοιμάζονται λες και πρόκειται για πόλεμο. «Είναι πόλεμος» μας λέει ο Χ.Κ. «Φωνάζουμε δεκαετίες τώρα να καταργηθούν τα ΜΑΤ, να σταματήσει η τρομοκρατία από την αστυνομία και να που φτάσαμε. Τώρα όμως θα δουν την οργή μας». Κοιτούσα με περιέργεια το πρόσωπό του πριν φορέσει την κουκούλα. Ήταν καθαρό. Ένα ξανθό παιδί, με χαμόγελο και κατάλευκα δόντια. Κοίταξα και τα χέρια του. Τα δάχτυλα γεμάτα ρόζους. Δούλευε οικοδομή για να ζήσει. Άρχισε να μου μιλά για τον Κροπότκιν και άλλους αναρχικούς. Την ανυπαρξία του κράτους και τον φόβο των νέων για την επόμενη μέρα. Μας διέκοψε την κουβέντα το κινητό του. Ένα καινούργιο μοντέλο. Εγώ σκέφτηκα δεν έχω τέτοιο. Ήταν φίλοι του από την ΑΣΟΕ. «Άρχισαν μεγάλα επεισόδια» μου είπε και έφυγε τρέχοντας.




Ακολούθησα και γω την διαδρομή περνώντας από την Στουρνάρη όπου καιγόταν το σύμπαν. Πέρασα μπροστά από μια γνωστή καφετέρια της πλατείας όπου συχνάζουν αντιεξουσιαστές. Την είχαν σπάσει. Ακούγεται περίεργο αλλά είχαν κατεβάσει όλες τις τζαμαρίες. «Δεν μπορώ να το πιστέψω» μου λέει ο Ν.Λ. ιδιοκτήτης του μαγαζιού και αριστεριστής. «Να σπάσουν το μαγαζί όπου συχνάζουν; Ήταν δυο πιτσιρικάδες με σφυριά, αλλά δεν τους προλάβαμε. Τους πήραμε στο κυνήγι αλλά εξαφανίστηκαν στην Θεμιστοκλέους». Τον ρώτησα για το αν θα τον αποζημιώσει η ασφάλεια του και μου απάντησε πως όχι. «Είναι γνωστό ότι οι ασφαλιστικές δεν κάνουν συμβόλαια σε καταστήματα στα Εξάρχεια αλλά και γύρω από την περιοχή. Από την τσέπη μας θα τα βάλουμε» μου είπε και άρχισε να στρίβει ένα τσιγάρο. Είδες όμως πως είναι να σου σπάνε την επιχείρηση ψιθύρισα για να τον πικάρω. «Στην εξέγερση δεν υπάρχουν περιουσίες», αντέτεινε εκείνος και με χαιρέτησε με ένα νεύμα.

Αναπνέοντας με δυσκολία καθώς τα χημικά που έριχναν τα ΜΑΤ είχαν δημιουργήσει ένα τεράστιο σύννεφο και τρέχοντας αλλόφρων από τα γύρω στενά, πέρασα την Ζαίμη, κατηφόρισα την Τοσίτσα και βγήκα Πατησίων όπου είχαν ξεκινήσει οδομαχίες. Ήταν αδύνατο να περάσει κανείς μπροστά από την ΑΣΟΕ. Με διάφορους ελιγμούς έφτασα στην οδό Χέυδεν. Εκείνη την ώρα διμοιρίες έκαναν ντου με βόμβες κρότου και χημικά. Οι νεαροί μπήκαν στο κτίριο της σχολής. Δίπλα ακριβώς υπάρχει ένα καφέ. Βρήκα τους δυο ιδιοκτήτες απ έξω να συζητάνε με αγωνία για το πώς θα το προστατέψουν.
« Ανοίξαμε την καφετέρια με δάνειο πριν από ένα μήνα» μου λέει ο Γ.Ζ. «Αν δεν είχαμε βάλει σιδερένια ρολά η καταστροφή θα ήταν ολοκληρωτική. Που να έβλεπες μάλιστα τι έγινε χθες το βράδυ όταν άρχισαν τα πρώτα επεισόδια. Έβγαλα με δυσκολία τους εργαζόμενους και πριν προλάβω να κλείσω φώτα και μηχανήματα, εγκλωβίστηκα. Οι νεαροί είχαν στήσει μπλόκο μπροστά από την είσοδο. Έκλεισα τα φώτα και περίμενα. Δεν μπορούσα να ανασάνω από τα χημικά. Εκεί φοβήθηκα για την ζωή μου. Ξαφνικά άκουσα φωνές και κλάματα. Ήταν ο τεχνικός του διπλανού θεάτρου. Είχαν βάλει μολότοφ στο αυτοκίνητο του έξω από το μαγαζί μου και ο άνθρωπος τους εκλιπαρούσε. Μάταια. Έγινε στάχτη».




Το ίδιο βράδυ έγιναν οι πορείες ΚΚΕ και Συνασπισμού. Οι πρώτοι διαφύλαξαν το μπλόκ τους, οι δεύτεροι ανακατεύτηκαν με αναρχικούς στην πλατεία Κοραή. Μπροστά στα μάτια μας πέντε από αυτούς προσπαθούσαν με απίστευτη μανία να σπάσουν την είσοδο μιας τράπεζας. Ο κόσμος από πίσω τους χειροκροτούσε. Η κατάσταση είχε ξεφύγει τελείως. Κατά τις επτά το βράδυ το χάος απλώθηκε μαζί με το σκοτάδι στο κέντρο της Αθήνας. Νεαροί να καταστρέφουν σχεδόν όλα τα καταστήματα σε Σταδίου, πανεπιστημίου και Ακαδημίας. Πίσω από αυτούς κάποιοι άλλοι μεταξύ τους και πολλοί αλλοδαποί, επιδίδονταν σε πλιάτσικο. Είναι χαρακτηριστικό ότι άνθρωποι που έτρεχαν αλλόφρονες μπροστά μας με κούτες στα χέρια τους, μη μπορώντας να τις συγκρατήσουν τις παρατούσαν. Έπεσαν στα πόδια μας κουτιά που άνοιξαν, με κινητά τηλέφωνα, φάξ, παπούτσια, ρούχα και ότι άλλο βάλει ανθρώπινος νους. Η αστυνομία ανύπαρκτη. Είχαν κρυφτεί στους γύρω δρόμους και σύμφωνα με την εντολή που είχαν από την πολική ηγεσία τηρούσαν αμυντική στάση. Αυτό κατέστρεψε κυριολεκτικά την πόλη. Ομάδες νεαρών χωρίς αρχή και τέλος, διασκορπισμένοι σε πολλές περιοχές του κέντρου έσπαγαν και έκαιγαν ανενόχλητοι. Από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια και από την Αλεξάνδρας μέχρι την Συγγρού. Οι ζημιές ανυπολόγιστες. Κυριολεκτικά. Οι οδομαχίες συνεχίστηκαν όλο το βράδυ μπροστά από το Πολυτεχνείο. Κατά τη μια το βράδυ βρισκόμασταν κοντά σε μια διμοιρία των ΜΑΤ. Από τον ασύρματο του αξιωματικού ακούστηκε ένα μήνυμα του αρχηγού της αστυνομίας προς όλους όσους ήταν στο δρόμο. Ήταν ευχαριστήριο για την καλή δουλειά που έκαναν. Δεν έκανε μόνο σε μας εντύπωση αλλά και στους ίδιους τους αστυνομικούς που το σχολίασαν μεγαλοφώνως και αρνητικά. Την ίδια ώρα καιγόταν κτίρια στην Ακαδημίας και την Σταδίου.

Από την Τρίτη ήταν φανερό ότι οι εντολές των αστυνομικών ήταν διαφορετικές. Απώθηση των νεαρών. Τα επεισόδια ξεκίνησαν από το νεκροταφείο όπου γινόταν η κηδεία του 15χρονου Αλέξη και συνεχίστηκαν σε Σύνταγμα και Πατησίων. Ξανά καταστροφές και πλιάτσικο. Μπροστά μας αρκετοί 15χρονοι αλλά και μικρότεροι σε ηλικία να συμμετέχουν πετώντας βολίδες με σφεντόνα. Στο πεδίο του Άρεως τα ΜΑΤ συνέλαβαν τρείς από αυτούς. Παρακολουθήσαμε από μακριά και κρυφά για να δούμε την συμπεριφορά των αστυνομικών. Μας έκανε εντύπωση. Ο αξιωματικός είπε στον ένα πιτσιρικά να πάρει τηλέφωνο τον μπαμπά του. Έβαλε τα κλάματα. Ο αστυνομικός με το ένα χέρι κρατούσε την ασπίδα και με το άλλο κρατώντας το κεφάλι του μικρού του έλεγε να σταματήσει. Περίεργη εικόνα. Τους άφησαν να φύγουν. Πλησιάσαμε και ρώτησα πως και τέτοια συμπεριφορά. Δεν μου απάντησαν. Μόνο ένας γύρω στα 23 χρόνια, μέσα από το κράνος ψέλλισε: «ρε γαμώτο παιδάκια είναι».




Στην μεγάλη πορεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ την Τετάρτη η συμμετοχή του κόσμου ήταν απίστευτη. Μακάρι να ήταν έτσι και τότε με το ασφαλιστικό έλεγαν κάποιοι. Έπρεπε να σκοτωθεί ένας 15χρονος για να παρατήσουν τον καναπέ και το τηλεκοντρόλ έλεγε ένας τρίτος. Διαφορετική και η εικόνα της αστυνομίας. Τρομερά επιθετική. Είδαμε στην συμβολή των οδών πανεπιστημίου και ομήρου να συλλαμβάνουν νεαρό και να τον κλωτσούν βάναυσα. Όχι μόνο τα ΜΑΤ αλλά και κάποιοι άθλιοι ασφαλίτες με πολιτικά που έσπευσαν να βγάλουν την οργή της θλιβερής ζωής τους πάνω σε ένα παιδί που ήταν ακινητοποιημένο στο δρόμο. Όσο για τους προβοκάτορες μην σας κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν. Την ώρα που τμήματα της πορείας κατέβαιναν την πανεπιστημίου, καμιά τριανταριά κουκουλοφόροι με πέτρες στα χέρια στεκόντουσαν στην γωνία της οδού αμερικής. Όταν οι διαδηλωτές τους ζήτησαν να βγάλουν τις κουκούλες αρνήθηκαν και καθώς αγρίεψαν τα πράγματα μαντέψτε που βρήκαν καταφύγιο αυτοί οι άνθρωποι. Πίσω από τα ΜΑΤ, τα οποία μάλιστα τους προστάτευαν με τις ασπίδες τους. Να σας ζήσουν κύριε Παυλόπουλε.

Κλείνοντας να επισημάνουμε το αυτονόητο. Το χάσμα των γενεών και των τάξεων συνεχώς μεγαλώνει με αποτέλεσμα κάθε παράνομη ενέργεια από την πλευρά της εξουσίας να βάζει φωτιά στο φυτίλι της πυριτιδαποθήκης που λέγετε νεολαία.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2009!

Του Γιώργου Κολοβάτσιου

Ιανουάριος
Την ημέρα που ανακοινώνεται ο ανασχηματισμός, ο πρωθυπουργός παθαίνει δηλητηρίαση από κουραμπιέδες που είχαν περισσέψει από τα Χριστούγεννα. Αναβάλλεται ο ανασχηματισμός. Με αρχηγική εμφάνιση τον επισκέπτεται στο Ερρίκος Ντυνάν η Ντόρα Μπακογιάννη. Βγαίνοντας για να θολώσει τα νερά ανακοινώνει το νέο όνομα των Σκοπίων, «Κάτω Ουγγαρία». Ακροδεξιοί που εκείνη την ώρα συμμετέχουν στο τηλεπαιχνίδι της γυναίκας του Μπουμπούκου του ΛΑΟΣ, η Στιγμή της Αλήθειας», δακρύζουν και αρχίζουν να φωνάζουν συνθήματα νίκης. Την ίδια ώρα αντεξουσιαστές καταλαμβάνουν το στούντιο του Αντένα και συμπλέκονται με την κυρία Ευγενία Μανωλίδου και τους παίκτες. Όλα είναι ψέματα κραυγάζει η γνωστή παρουσιάστρια εξηγώντας ότι το μηχάνημα που ανιχνεύει την αλήθεια είναι ελαττωματικό καθώς τα πήραν από τον αμερικανικό στρατό, από την εποχή του πολέμου του Βιετνάμ. Ο πρωθυπουργός βγαίνει από το νοσοκομείο φανερά αδυνατισμένος και χωρίς σακούλες στα μάτια καθώς οι γιατροί του είχαν απαγορεύσει το Play Station.

Φεβρουάριος
Ο Γιώργος Παπανδρέου υπογράφει νέο συμβόλαιο με γνωστό γυμναστήριο. Γυμνάζεται ασταμάτητα ώστε να είναι έτοιμος για την διακυβέρνηση της χώρας, όπως του έχει υποσχεθεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Δυστυχώς γίνεται ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που τραυματίζεται στο power plate, κι έτσι ζητά πίστωση χρόνου από τους Αμερικανούς. Εκείνοι θυμώνουν και καταριούνται την ώρα και την στιγμή που έβαλαν τον Ρελλο να πετάξει τον φραπέ στον Βενιζέλο ώστε να ηττηθεί στις εσωκομματικές εκλογές. Κατά την περίοδο της αποθεραπείας από τον τραυματισμό, ο Γιωργάκης προσλαμβάνει τον Μπαμπινιώτη για να μπορεί να συνεννοείται και στα Ελληνικά με τους ψηφοφόρους του. Ο καθηγητής κάνει καλύτερη τιμή στον πρόεδρο καθώς με την συμμετοχή της Μάργκαρετ, το μάθημα δεν θεωρείται ιδιαίτερο. Τέλος του μήνα ο Καρχιμάκης καταθέτει την 1000στη ερώτηση- καταγγελία στην Βουλή με αφορμή τον διορισμό του Νικοπολίδη στον Δήμο Κηφισιάς στην θέση του Κηπουρού, αποκαλύπτοντας ότι είναι διπλοθεσίτης αφού έχει διοριστεί και ως οδηγός στον ΟΤΕ μετά από απαίτηση του Κόκκαλη την εποχή που προμήθευε την εταιρία μαζί με την Ζιμενς. Εμπλέκει έτσι άθελά του και τον Άκη Τσοχατζόπουλο, ο οποίος από το Σαίν Μόριτζ όπου βρίσκεται διακοπές κάνει δηλώσεις διαψεύδοντάς τον.

Μάρτιος
Επιτέλους ο αναμενόμενος ανασχηματισμός. Μετά τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και με δεδομένα τα τεράστια προβλήματα του κόμματος του, ο πρωθυπουργός αλλάζει δυο υπουργούς και ένα υφυπουργό. Τον Μακεδονίας – Θράκης και τον Αιγαίου και Νησιωτικής πολιτικής καθώς όπως ισχυρίζεται ο Κώστας Καραμανλής η οικονομική κρίση είναι δάκτυλος μουσουλμάνων τρομοκρατών και με αυτό τον τρόπο θα τους αποκλείσει τις εισόδους στην χώρα μας. Χαρακτηρίζει την οικονομία μας αναπτυξιακή και ανακοινώνει νέα δημόσια έργα με την επέκταση της Εγνατίας οδού προς την Κρήτη. Ο Οσάμα Μπίν Λάντεν προαναγγέλλει μεγάλο χτύπημα στον μοναδικό Πύργο της χώρας. Στον Πύργο Ηλείας. Ο υφυπουργός που απομακρύνεται είναι ο κύριος Βλάχος του ανάπτυξης καθώς ο Χρήστος Φώλιας πιστεύει ότι είναι ο υπαίτιος που δεν προχωρούν τα 41 μέτρα κατά της ακρίβειας. Κατά την παράδοση παραλαβή και μπροστά στις κάμερες ο κύριος Βλάχος με υποτιμητικό ύφος λέει στον υπουργό: «Δεν σε έχω φίλο». Την θέση του αναλαμβάνει ο Θοδωρής Ρουσόπουλος που ανακοινώνει άλλα 57,5 μέτρα κατά της ακρίβειας με αποκλειστική συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα». Η Νατάσα Ράγιου κάνει ένα ακόμη φίλο στο Φέις Μπούκ και αποφασίζει να σταματήσει τα σχόλια. Θρήνος στο μεγαλύτερο διαδικτυακό Social Networking.

Απρίλιος
Σοβαρά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας για ακόμη μια φορά με αφορμή το μνημόσυνο του 15χρονου. Ομάδες του ΚΚΕ συλλαμβάνουν κουκουλοφόρους. Ένας από αυτούς είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αρνείται τις κατηγορίες υποστηρίζοντας ότι του «την φόρεσαν» προβοκάτορες πρασινοφρουροί. Καταστροφές σε μαγαζιά, όμως οι καταστηματάρχες δέρνουν τους πλιατσικολόγους μεταξύ των οποίων και δυο βουλευτές. Ένας της Ν.Δ και ένας του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώτος δήλωσε μετανοιωμένος και ο δεύτερος (που συνελήφθη με τηλεφωνικό κέντρο στα χέρια) εξήγησε ότι το έκανε καθώς η Ζίμενς σταμάτησε τα δώρα. Στενοχωρημένος μετά την δήλωση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.


Μάιος
Οι δεσμοφύλακες ανακαλύπτουν ερωτικά γράμματα της Εύης Βατίδου προς τον ειδικό φρουρό που σκότωσε τον 15χρονο. Ο Κούγιας πηδά την μάντρα των φυλακών και δέρνει τον αστυνομικό. Δηλώνει παραίτηση από συνήγορος του και αποδεικνύει με έγγραφα ότι η σφαίρα δεν εξοστρακίστηκε, αλλά ήταν ευθεία βολή. Πέφτει η σελίδα της Ράγιου στο Φέις Μπούκ και μεταφέρεται με νευρική κρίση στο ιατρικό κέντρο. Την παρακολουθεί ψυχολόγος, ειδικός σε θέματα διαδικτύου.

Ιούνιος
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ προηγείται με 17 μονάδες από την Ν.Δ. Ο πρωθυπουργός παρατά στην μέση τα κοψίδια και αποχωρεί βιαστικά από την ταβέρνα ο «Η μεγάλη μπάκα». Για να αλλάξει το κλίμα προσπαθεί να δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής στον Ευριπίδη Στυλιανίδη όμως εκείνος είναι άφαντος. Τον ανακαλύπτουν οι δημοσιογράφοι στο ΟΑΚΑ ,όπου παρακολουθεί από την κερκίδα των φανατικών τον τελικό μεταξύ Παναθηναικού – Πανθρακικού. Την ίδια μέρα ο Αβραμόπουλος που μαθαίνει τα νέα παθαίνει λιποθυμικό επεισόδιο και η Ντόρα φωνάζει τον μπαμπά της να μαλώσει τον πρωθυπουργό. Ευροεκλογές. Κερδίζει ο «κανένας», δηλαδή τα άκυρα και τα λευκά με ποσοστά που ξεπερνούν το 50%. Του στέλνει συγχαρητήριο τηλεγράφημα ο Γιώργος Παπανδρέου.

Ιούλιος
Ο Πατριάρχης ξυρίζει τον Εφραίμ. Ο μοναχός Γερμανός αναλαμβάνει ηγούμενος στο Βατοπέδι ενώ αλλάζει ακόμη και το ονομά του για να μην έχει σχέση με την γνωστή αλυσίδα ηλεκτρονικών. Οι κακές γλώσσες λένε ότι αρχικά τον βάφτισαν Θοδωρή, αλλά επικράτησαν οι ψυχραιμότεροι και τελικά πήρε το όνομα, Ανθέμιος, ώστε να μπορεί να υπογράφει και στην ομώνυμη εταιρία. Οι πανέξυπνοι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου ζητούν από τον Καραμανλή να τοποθετήσει τον Εφραίμ στην θέση του Αλογοσκούφη, όμως τελικά ο πρώην ηγούμενος αρνείται και ασχολείται με τις Οφ Σόρ του Βουλγαράκη και πραγματοποιεί ευχέλαιο στο γραφείο της συζύγου του. Η Νατάσα Ράγιου αγοράζει δικό της σέρβερ και σηκώνει νέα σελίδα στο φεις μπούκ.

Ιούλιος
Τεράστιο σκάνδαλο κλονίζει την χώρα. Η εφημερίδα Εσπρέσο αποκαλύπτει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι μέλος της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Αμερικής και χρηματοδοτούσε με τεράστια ποσά τον Τζόρτζ «Ντάμπλγιου» Μπούς στην προεκλογική του εκστρατεία. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παραιτείται. Αναλαμβάνει μετά από πολλά παρακάλια ο Βενιζέλος ενώ ο Μπάρακ Ομπάμα φανερά δυσαρεστημένος στηρίζει δημόσια τον Καραμανλή. Στην πρώτη του ομιλία ο Βενιζέλος χρησιμοποιεί 623 φορές την λέξη εγώ και προκαλεί δυσφορία στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο βρίσκεται στα πρόθυρα διάσπασης. Η ΝΔ και πάλι μπροστά στις δημοσκοπήσεις, αφού την ίδια ώρα ο Καραμανλής δανείζεται από την Κεντρική Ευρωπαική τράπεζα και μοιράζει δωροεπιταγές του Κάρφουρ σε όλους τους Έλληνες. Η «Σ» αποκαλύπτει ότι η Αλέκα Παπαρήγα πήρε δύο.

Αύγουστος
Με τον αέρα των δημοσκοπήσεων, τις ευλογίες του Ομπάμα και του Πούτιν και με τον Βενιζέλο να κατηγορεί για αρχηγικές ορέξεις την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Θόδωρο Κατσανέβα, ο Καραμανλής προκηρύσσει εκλογές για τις 15 Αυγούστου. Ανήμερα της Παναγίας για να πιάσει τους Συνασπιστές στον ύπνο, τους Πασόκους στα μπάνια του λαού και τους Κουμουνιστές μακριά από τις εκκλησίες και τις κάλπες. Έκπληξη προκαλεί η τοποθέτηση στο επικρατείας και μάλιστα σε τιμητική θέση, του Θοδωρή Ρουσόπουλου και του Πανάγου, του περίφημου Κουμπάρου από την Θεσσαλονίκη. Την μέρα των εκλογών ο Ψωμιάδης μεταμφιέζεται σε Παναγία και οι Θεσσαλονικείς νομίζοντας ότι είναι θέλημα Θεού ψηφίζουν άπαντες Ν.Δ. Εκτός από την χορεύτρια Αζέλ. Η Νέα Δημοκρατίας ξανά στην κυβέρνηση και δεύτερο κόμμα ο ΣΥΝ. Το ΠΑΣΟΚ καταποντίζεται και ο Ρέλλος πετά ξανά γιαούρτι στον Βενιζέλο θεωρώντας τον υπεύθυνο.

Σεπτέμβριος
Ο Καραμανλής γιορτάζει τα γενέθλια του στην Ραφήνα μαζί με τους επίσης παρθένους στο ζώδιο, Θοδωρή Ρουσόπουλο και Μαρία Σπυράκη. Στο τραπέζι κυριαρχούν τα ψάρια και το μπεσέλ προάκτιβ καθώς ο πρωθυπουργός έχει πρόβλημα με το παχύ έντερο από την κρεατοφαγία τις ημέρες των διακοπών. Η δημοσιογράφος σε αποκλειστικό ρεπορτάζ ανακοινώνει το νέο υπουργικό συμβούλιο. Ριζικές αλλαγές στο νέο σχήμα με τον Βύρωνα Πολύδωρα στο Δημοσίας Τάξεως, τον Αλογοσκούφη στο Οικονομικών και την Ντόρα στο Εξωτερικών. Μόνη έκπληξη ο εξωκοινοβουλευτικός Ευάγγελος Αντώναρος στο Επικρατείας που καλείται να μονιμοποιήσει τους 8.500 συμβασιούχους που βόλεψε ο Ρουσόπουλος σε ΕΡΤ και υπουργείο τύπου. Ο Μπάμπης Βωβός αναλαμβάνει τελικά την κατασκευή του γηπέδου του Παναθηναικού στον Βοτανικό σε συνεργασία με την κατασκευαστική εταιρία του προέδρου της Αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα με την προϋπόθεση ότι θα έχει διαρκείας δίπλα από τον Αντρέα Βγενόπουλο. Το ΚΚΕ κάνει λόγο για ασυμβίβαστο αλλά κυρίως επιρρίπτει ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ χωρίς κανείς να καταλάβει το γιατί.

Οκτώβριος
Κυκλοφορεί το καινούργιο PlayStation. H χώρα ξανά σε ακυβερνησία. Στις αρχές του μήνα το BBC δείχνει αφιέρωμα με την ζωή του Γιώργου Παπανδρέου που κατοικεί μόνιμα στην Λουιζιάνα και εργάζεται ως πάστορας σε τοπική εκκλησία. Οι Έλληνες παρακολουθούν το ρεπορτάζ με κομμένη την ανάσα καθώς πρώην πρόεδρος σε απόλυτη έκσταση, με τα χέρια ψηλά, αναφωνεί ξανά και ξανά σε άπταιστα αγγλικά, την φράση, Praise the Lord. Στα μπροστινά καθίσματα διακρίνεται η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου. Πήγε στην Αμερική για να αναγεννηθεί σαν χριστιανή και για να χάσει κιλά σε κλινική του Τέξας.


Νοέμβριος
Το «Πρώτο Θέμα» αποκαλύπτει ότι το πτυχίο του συνταγματολόγου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είναι πλαστό. Το κόμμα στην δίνη του σκανδάλου διαλύεται. Ο Παπακωνσταντίνου με διαγωνισμό εκτός ΑΣΕΠ πιάνει δουλειά στην ΔΕΗ στην Κοζάνη, ο Ραγκούσης ανοίγει Έβερεστ στα Εξάρχεια και ο Καρχιμάκης μάστορας στις επερωτήσεις, πιάνει δουλειά ως συγγραφέας ερωτήσεων στο τηλεπαιχνίδι 50-50 με παρουσιαστή τον σύντροφο και παραλίγο Βουλευτή Γιώργο Λιάγκα. Το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει να αναγεννήσει ο Θόδωρος Τσουκάτος που για τον λόγο αυτό ζητά χρήματα από διάφορες εταιρίες. Γραμματέας γίνεται ο Κώστας Σημίτης, εκπρόσωπος τύπου ο Μιχάλης Νεονάκης και οι οπαδοί του κόματος νομίζουν ότι βλέπουν επεισόδιο από το κόμιξ, Κάσπερ το φαντασματάκι. Όλοι ζητούν την ευλογία του πάστορα Γιώργου Παπανδρέου.

Δεκέμβριος
Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ με το ποίημα του, «Πεθαίνουν οι σύντροφοι σαν τις σταγόνες». Μικρό απόσπασμα:

«Πλίτς –Πλάτς. Πέφτουν οι σύντροφοι
σαν τις σταγόνες,
στο σιφόνι της δεξιάς.
Πλίτς – Πλάτς. Οδύνης εφαλτήριο
με αριστερό κριτήριο
στον καίαδα της Βατοπεδιάς.
Πλίτς – Πλάτς, σύντροφοι αντέξτε,
και μην αφήνετε την βρύση ανοιχτή,
στης παγκοσμιοποίησης τον οχετό,
την κρίσιμη στιγμή.
Πλίτς –Πλάτς».
Ο ποιητής δακρυσμένος για την τιμή που του γίνεται, δέχεται τα συγχαρητήρια του πρωθυπουργού και του Αλέξη Τσίπρα. Η Αλέκα Παπαρήγα έρχεται σε ανοιχτή κόντρα με τον Χυτήρη θεωρώντας ότι το ποίημα έχει κρυφά μηνύματα για την Οκτωβριανή επανάσταση και υποστηρίζει ότι αν διαβαστεί ανάποδα ακούγεται το όνομα του Αντίχρηστου. Νέο φιάσκο της αστυνομίας, όταν ειδικός φρουρός πυροβολεί μέσα στο κτίριο της ΓΑΔΑ, κουκουλοφόρο, άντρα της ασφάλειας που ετοιμαζόταν μαζί με άλλη ομάδα μεταμφιεσμένων αστυνομικών να παρεισφρήσει σε ομάδα αντιεξουσιαστών στα Εξάρχεια. Οι αστυνομικοί ξεσηκώνονται, με πορείες και συγκεντρώσεις και προκαλούν σοβαρά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, όπου γίνεται πλιάτσικο σε καταστήματα. Με βασικό τους σύνθημα έχουμε εξέγερση, τα Χριστούγεννα αναβάλλονται, οι αστυνομικοί ετοιμάζονται να κάψουν το δέντρο στην πλατεία Συντάγματος, όμως αναρχικοί το προστατεύουν με τα ίδια τους τα κορμιά.

Καλές Γιορτές